Het ‘Adviesplein gemeente en gezin’ is ontstaan vanuit de Gereformeerde Gemeenten om een overzicht van toerusting, advies en hulp te bieden aan onder andere ambtsdragers, opvoeders en gemeenteleden.
Hij zag er als een berg tegenop. Ik voelde helemaal met hem mee. Onze kleinzoon is nog maar vijf. En ik was een jaar of acht toen ik me in de strijd moest werpen om een zwemdiploma te bemachtigen. En ik vond het vreselijk. Op dinsdagavond maakte ik veel stampij om de volgende dag maar alstublieft thuis te kunnen blijven.
Welkom bij onze derde blog. We willen graag nog iets delen over onze cursus die we gevolgd hebben bij ‘ geef me de vijf.’ Geef me de vijf is een unieke methodiek die antwoord gaf op onze vragen rondom autisme en ons echt verder heeft geholpen. Het is ontwikkeld door autisme-deskundige Colette de Bruin. Door haar ervaring als pleegouder en professional heeft zij alle facetten van autisme gezien. Haar aanpak heeft ze opgeschreven in een boek waar inmiddels bijna 100.000 exemplaren van zijn verkocht. Daarvoor verwijzen wij u naar de website www.geefmedevijf.nl
Zes weken zomervakantie zweefden in een zucht voorbij. Het nieuwe schooljaar wenkt, met alles wat ze in zich verborgen heeft. Ik voel de verantwoordelijkheid voor zoveel kwetsbare kinderen op me af komen. Dat merk ik ook bij de collega’s. Daarom is het goed om als team het nieuwe cursusjaar eerst te luisteren naar de Bijbel. Dit jaar vanuit Genesis 33.
Welkom bij onze tweede blog. De vorige keer zijn we gestopt bij de vraag: hoe kan je omgaan met autisme? Hoe houd je het leefbaar met elkaar in een gezin? Voor je gevoel is het soms meer overleven. ‘Een ontdekkingstocht’ noemden we het de vorige keer. En zo hebben we het ook ervaren. Op die tocht gingen we ontdekken dat structuur en duidelijkheid heel belangrijk zijn.
“Tadaaaa! Eet smakelijk!” Twee paar stralende ogen boven armen vol wortels met loof en al kijken me trots aan. De boeven vergeten gemakshalve hun blubberlaarzen uit te doen en banjeren de keuken in met hun oogst. “Mama zegt dat u dat wel lust.”
Het voorjaar zit in de lucht. Maar het is nog koud. Ik bedenk dat het hoog tijd wordt voor een flinke opruiming in huis. Allereerst onze eigen kledingkast maar. Een uurtje later leg ik wat spullen in de kast van onze oudste dochter. Asjemenou! Wat een verzameling. Een vlugge blik achter wat andere deuren zegt me genoeg.
Vanmorgen staat er weer een bezoekregeling op de agenda. Met zekere regelmaat gaan we met onze pleegkinderen naar het kantoor van jeugdzorg. Daar ontmoeten de biologische ouders een uurtje hun kinderen. Ook wij als pleegouders zijn daar bij aanwezig. We gaan toch altijd met een stukje spanning naar zo’n bezoek toe: hoe zal het bezoek verlopen, hoe zullen de ouders reageren en welke reactie geven de kinderen?
Wanneer ben je toe aan een nieuwe relatie? Is het goed om voor de kinderen zo snel mogelijk iemand anders te zoeken?
Onverbiddelijk losgescheurd van je man of vrouw door de dood. Zal je dit ooit kunnen verwerken?
Je stapte met zulke andere verwachtingen het huwelijk in. Maar nu moet je verder met de brokstukken van een verbroken huwelijk.
Gemeente
Gemeente