Hoe houd je het leefbaar?

Zo waren we eens op een zangavond in een grote kerk. We moesten er een heel eind voor rijden en we beloofden na het concert patat. Na elk nummer wat werd gezongen was de vraag: ‘Papa, wanneer patat?’ Aanwijzen op het programma gaf geen rust. Maar uittekenen en doorkruisen wat geweest was, dat hielp wel. Er waren twee sprekers. Een grote en een kleine dominee. Dat konden we wel duidelijk maken. We ontdekten dat dit rust gaf. Zo hebben we heel wat afgetekend in de achterliggende jaren.

Op vakantie naar een andere kerk, dat is ook een hele toer. Wie is de dominee? Heeft hij een harde of een zachte stem? Gaat hij onverwacht heel hard praten? Dit geeft voor hem veel spanning. Ook dit probleem kan opgelost worden voor onze Tom. Bijna alle voorgangers zijn te beluisteren op internet.

De ontdekkingstocht ging verder. We kwamen via school in contact met de cursus “Geef me de vijf” van Colette de Bruin. Na veel wikken en wegen leidde onze ontdekkingstocht naar Doetinchem voor een cursus. Het was een hele opgave om als ouders deze cursus te gaan volgen. De eerste cursusdag zullen wij niet snel vergeten. We werden hartelijk welkom geheten. Colette bedankte ons allemaal, namens de kinderen en volwassenen. ‘Wat fijn dat jullie hier zijn! We zullen jullie uitleggen wat autisme is en hoe het brein van een mens met autisme werkt. Ik verzeker jullie dat er veel gaat veranderen in jullie gezin.’ We dachten: Zou dat zo zijn?

Ze liet als intro een filmpje zien van een gezin met twee autistisch kinderen. Het was één grote chaos in huis en ook in het hoofd van de kinderen. De cursusleidster was er zelf in huis geweest om structuur aan te brengen. Na een periode had ze weer een opname gemaakt. Deze kregen wij ook onder ogen. Werkelijk, we konden onze ogen niet geloven. Wat een verandering. Colette zei: ‘Zo vergaat het jullie straks ook.’ Eerlijk gezegd konden we dat maar moeilijk geloven. Want hoe Tom zich soms gedroeg, was dat met deze cursus op te lossen?

Maar de ontdekkingstocht ging verder. De eerste cursusdag was pittig. We gingen vol indrukken naar huis. Zou dit echt de verandering brengen waar we zo naar uit zien? Ten eerste voor onze Tom, maar ook voor onze andere kinderen en voor ons als ouders. Voor onze andere kinderen is dit ook een lastige tijd geweest, omdat het zoveel spanning gaf. Hoe reageert onze Tom? Onze Tom kon heel veel dingen niet vertellen, maar uitte het in zijn gedrag. De veranderingen door deze cursus zullen we jullie in de volgende blog vertellen.

De ouders van Tom