Het ‘Adviesplein gemeente en gezin’ is ontstaan vanuit de Gereformeerde Gemeenten om een overzicht van toerusting, advies en hulp te bieden aan onder andere ambtsdragers, opvoeders en gemeenteleden.
Het bleef tot het laatste moment spannend of het allemaal door kon gaan. Als er iets is waar onze leerlingen moeite mee hebben dan is het onzekerheid. Dagelijks vuurden de kinderen hun vragen af. “Gaan we nog op kamp, meester? Mag het van de GGD? Het zwembad is zeker gesloten? We gaan gewoon zoveel mogelijk dingen doen…”
De lachende man in de rolstoel is onze zoon Peter (35). De lachende vrouw naast hem is Hanna. Over haar dadelijk meer.
Waar denkt u aan als het woord vakantie wordt genoemd? Aan een lange to-do lijst met klussen waar u de rest van het jaar niet aan toekomt? Aan een prachtige bergwandeling? Een volgestouwde auto? Of aan lange, lege dagen? Hoe het ook is, de vakantie is gestart en we moeten er doorheen.
“Mam, wat moet ik doen? Ik verveel me…” Oh nee, niet weer die vraag! Ik zucht. Wat moet ik ermee? De stemming in huis wordt er niet beter op als ik elke dag meerdere keren deze vraag krijg.
Onze dochter van elf was in coronatijd rond koffietijd klaar met haar huiswerk. Ook de andere kinderen die op de basisschool zitten, waren om half twaalf toch zeker klaar. Nu heeft onze dochter tal van hobby’s en kan ze zichzelf goed bezighouden, maar ik merkte bij allemaal de behoefte aan interactie met andere mensen.
Het is de week voor Pinksteren. Ongeveer gelijktijdig komen er twee berichten binnen: “Volgende week de blog voor de website aanleveren” en: “De dominee is ziek. Met Pinksteren leesdienst. Jij bent zondagmorgen aan de beurt.”
Welkom bij onze vierde en tevens onze laatste blog over Tom.
Ons huis is op dit moment omgetoverd in een omgeving zoals alleen kinderen dat kunnen organiseren: de kamer bezaaid met kapla, poppenspullen, strijkkralen en spelletjes. Een verdieping hoger baan ik me een weg door de lego, boekjes, zaklampen en nog een heleboel dingen zoals knikkers, stenen en knuffels. Boven zijn alle kamers volgebouwd met matrassen en luchtbedden. Op dit moment hebben we drie logees. Morgen komen er weer vijf anderen voor in de plaats.
‘Ik ben écht blij dat u geen man heeft!’ Met haar armen om me heen geslagen, kijkt mijn nichtje me nog eens indringend aan. Dat verbaast me. Meestal spreekt een bruiloft, de mogelijkheid van bruidsmeisje zijn en ringen geven tot haar verbeelding.
Hij zag er als een berg tegenop. Ik voelde helemaal met hem mee. Onze kleinzoon is nog maar vijf. En ik was een jaar of acht toen ik me in de strijd moest werpen om een zwemdiploma te bemachtigen. En ik vond het vreselijk. Op dinsdagavond maakte ik veel stampij om de volgende dag maar alstublieft thuis te kunnen blijven.
Welkom bij onze derde blog. We willen graag nog iets delen over onze cursus die we gevolgd hebben bij ‘ geef me de vijf.’ Geef me de vijf is een unieke methodiek die antwoord gaf op onze vragen rondom autisme en ons echt verder heeft geholpen. Het is ontwikkeld door autisme-deskundige Colette de Bruin. Door haar ervaring als pleegouder en professional heeft zij alle facetten van autisme gezien. Haar aanpak heeft ze opgeschreven in een boek waar inmiddels bijna 100.000 exemplaren van zijn verkocht. Daarvoor verwijzen wij u naar de website www.geefmedevijf.nl
Jeugd en opvoeding
Gemeente