Met lege handen

Vanmorgen staat er weer een bezoekregeling op de agenda. Met zekere regelmaat gaan we met onze pleegkinderen naar het kantoor van jeugdzorg. Daar ontmoeten de biologische ouders een uurtje hun kinderen. Ook wij als pleegouders zijn daar bij aanwezig. We gaan toch altijd met een stukje spanning naar zo’n bezoek toe: hoe zal het bezoek verlopen, hoe zullen de ouders reageren en welke reactie geven de

Als we in de speelkamer komen zijn de ouders al aanwezig. Ik zoek een plekje wat achteraf, zodat ouders genoeg ruimte hebben om met hun kinderen te kunnen spelen. Maurits pakt gelijk wat speelgoed uit de kast en gaat op de grond zitten spelen. Vader komt er bij zitten en samen spelen ze wat. De jongste moet even wennen en blijft bij mij in de buurt.

Na twintig minuten geeft Maurits aan dat hij zo moe is en zich niet lekker voelt. Vader gaat op een stoel zitten en pakt hem op schoot. Binnen een minuut zegt Maurits: “ik wil bij mama zitten”. “Dat is prima jongen”, zegt vader. Maurits klimt van vaders schoot en loopt naar mij. Nee, hij bedoelde net niet dat hij bij zijn biologische moeder wilde gaan zitten. Hij wil bij mij, zijn pleegmoeder, zitten. Zo nestelt hij zich tegen me aan.

Ook de jongste blijft niet langer op de grond. Ook die klimt op mijn schoot.

Daar zit ik dan. Mijn schoot is bijna te klein. Mijn handen zijn gevuld met twee kinderen. Maar tegenover mij staan twee ouders. Deze ouders staan met lege handen. Wat moet dit voor deze ouders pijnlijk zijn. Hún kinderen zoeken troost bij mij. Voor deze ouders ben ik een totaal vreemde, maar ik zit wel met hún kinderen. En zij als ouders kunnen toekijken. Wat een strijd en pijn voel ik van binnen. Ik voel me zo bezwaard tegenover deze ouders. Maar tegelijkertijd voel ik me zo ontzettend rijk dat ik er voor deze kinderen mag zijn.

We trekken onze jassen aan en vol gedachten gaan we naar huis. Een bezoek verloopt altijd weer anders dan gedacht. Een kind doet wat zijn hart hem op dat moment ingeeft. Wat is pleegzorg toch dubbel: we hebben zo’n mooie taak gekregen, maar we voelen ook de nood van deze ouders. Onze handen zijn gevuld, maar andere ouder-handen zijn leeg. Wat rijk dat we alles in Gods handen mogen leggen!

Een pleegmoeder

Jeugd en opvoeding Icon

Jeugd en opvoeding

Opvoeden hoef je niet alleen te doen. Bekijk ons aanbod van toerusting, advies en boeiende artikelen voor opvoeders.
Bekijk alle onderwerpen
Jeugd en opvoeding Image

Gerelateerde blogs

Gemeente Gemeente
17 januari 2025

Voorkomen is beter dan genezen

Bouw aan stabiele huwelijken en veerkrachtige gezinnen Voorkomen is beter dan genezen. Daarom moeten we gezamenlijk inzetten op stabiele huwelijken en de vorming van sterke gezinnen. Daarvoor moeten alle hens aan dek. De dagen van herdenken van de wonderlijke geboorte van het Kind van Bethlehem liggen achter ons. De kruitdamp van het vuurwerk is opgetrokken. […]
Lees meer
Gemeente Gemeente
25 november 2024

Bereik het hart!

 Bereik het hart! We zien bij Generatie Z een sterke toename van depressie, angst, eenzaamheid, onzekerheid en zelfbeschadiging. Haidt benadrukt in zijn boek de cruciale rol van opvoeders: we moeten onze kinderen niet alleen in de fysieke wereld beschermen, maar ook in hun online leven. Generatie Angststoornis “Weg, die telefoon!” Dat was misschien wel uw […]
Lees meer