Als iemand de vraag krijgt 'wie ben jij', vertellen mensen meestal hoe ze heten, waar ze wonen, wat hun gezinsomstandigheden zijn en welk werk ze doen. Hoewel al die dingen iets over jou zeggen en je vormen, zijn het allemaal dingen die voorbij gaan. Over twintig jaar heb je misschien ander werk, is je burgerlijke staat veranderd of heb je weer andere vrienden gekregen. Als het gaat om de zin en het doel van je leven, gaat het vooral om wie je bent in relatie tot God, je Schepper.

Iemand die dit heel goed zag, was Paulus. Hij zag mensen in de gemeente in het licht van Gods Koninkrijk. Of ze nu man of vrouw waren, gehuwd of ongehuwd, slaaf of meester, arm of rijk, Paulus wees hen op de opdracht om voor God te leven. In een cultuur waar nog behoorlijk onderscheid werd gemaakt tussen al die groepen, was dat bijzonder. Je ziet Paulus hier in het spoor van de Heere Jezus gaan. Zonder het huwelijk te verlagen, verleent het Nieuwe Testament een nieuwe waardigheid aan de ongehuwde staat. Dat heeft ongehuwde mensen iets te zeggen. Het gaat niet om wat je niet bent, maar om wat je wel bent!

Gods beelddrager

Toen God Adam schiep, sprak Hij: "Laat Ons mensen maken naar Ons beeld en naar Onze gelijkenis." God wilde op aarde mensen hebben die Zijn beeld laten zien. Zoals een schilder zijn persoonlijkheid afdrukt in zijn werk, zo heeft God Zijn beeld in mensen afgedrukt. Telkens als Hij de mensen zag, zou Hij Zichzelf erin terugzien. Aan dat volmaakte beeld maakten wij bij de zondeval ruw een einde. Maar God liet in Zijn grote genade de opdracht om Zijn beeld te vertonen staan. Door Zijn Zoon opende Hij een weg waardoor mensen weer tot hun bestemming kunnen komen. Je levensbestemming ligt dus niet in wat je hier op aarde allemaal krijgt en bereikt. Die ligt in het doel dat God met je leven heeft!

Gods zoon of dochter?  

Het zit in de menselijke natuur om ons te meten aan anderen. We vergelijken onszelf met de mensen in onze omgeving en laten dat meewegen in het waardeoordeel dat we over onszelf hebben. Mag je zo naar jezelf kijken? Een vader of moeder die vijf kinderen heeft, zal hen allemaal waarderen om wie ze zijn. Misschien kan het ene kind beter leren dan het andere, of is het ene kind meegaander dan het andere. Maar toch houden ouders van hun kinderen evenveel. Dat is in elk geval wat God doet. Belangrijker dan de vraag 'wie ben ik vergeleken met anderen' is de vraag: wie ben ik voor God? Mag ik door genade weten dat ik Zijn kind ben en dat Hij mij ondanks mijn zonden en gebreken heeft aangenomen? Als God jou ondanks je zonden niet afwees, wie zijn mensen dan om dat wel te doen? Als je mag weten door God geliefd te zijn, is dat de belangrijkste en meest stabiele basis die je in het leven kunt hebben. Zonder die basis is je leven wankel, al heb je nog zoveel geliefden om je heen.

Eenheid in Christus

Van de zienswijze van Paulus kunnen wij veel leren. Hoe vaak beoordelen wij anderen niet op grond van wat ze in het leven hebben bereikt? Ook in kerkelijke kring gebeurt dat. Door zo te denken, zien we onze identiteit niet op een bijbelse manier. Daarmee doen we onszelf en anderen tekort. In Galaten 3:28 roept Paulus op tot een geestelijke eenheid. "Daarin is noch Jood noch Griek, daarin is noch dienstbare noch vrije, daarin is geen man en vrouw. Want gij zijt alleen één in Christus Jezus." 

Tekst: Gertrude de Regt - Adviesplein gemeente en gezin