In elke gemeente proef ik de worsteling en de bewogenheid om onze jongeren. We willen hen verbinden, maar hoe? Moeten we dingen veranderen?
Het belangrijkste is dat we onze jongeren in het oog hebben. Laten we niet alleen over hen praten en als volwassenen bepalen wat er nodig is. Ga het gesprek met hen aan. Geef prioriteit aan jongeren.
Maar is dat wel nodig? Is het bijbels om jongeren zoveel aandacht te geven? Onlangs las ik een boek met een les die mij diep raakte. Het ging over de vraag wat of wie het belangrijkste is in de gemeente. Natuurlijk belijden we met elkaar dat het gaat over het werk van de Heere Jezus. Zonder Hem is de kern uit de gemeente.
Toch stellen de discipelen in Mattheüs 18 ook de vraag wie het belangrijkste is in het Koninkrijk der hemelen. Het antwoord van Jezus? Hij neemt een kind en zet dit in het midden: Voorwaar zeg Ik u: Indien gij u niet verandert en wordt gelijk de kinderkens, zo zult gij in het Koninkrijk der hemelen geenszins ingaan. Aangrijpend en tegelijk ontroerend. Jezus laat zien dat het in het Koninkrijk der hemelen niet gaat om status, aanzien, eer en macht. Het gaat om nederigheid. Niet de grootste, rijkste en sterkste personen zijn het belangrijkst, maar de meest kwetsbaren. Juist hen zet Hij in het middelpunt. Stevige woorden. Ik denk dat het een flinke revolutie was in de cultuur van toen.
Kinderen en jongeren zetten ons dus voor een spiegel om te zien hoe kwetsbaar en afhankelijk we zijn. Kennelijk is dat erg belangrijk. In die houding kunnen we veel leren van kinderen.
Wat mij vooral opviel, was de scherpte van deze woorden. Kinderen zijn niet alleen een spiegel, maar Jezus waarschuwt ook: Als je zo’n kind in de weg staat en van de goede weg afbrengt, dan is het beter om met een molensteen om de nek in de zee gegooid te worden. Wat een scherpe boodschap.
En toch… niet veel later lijken de discipelen de woorden van Jezus alweer vergeten. Ze proberen te verhinderen dat er moeders met kinderen bij Jezus komen. Opnieuw zet Jezus hen op hun plek en wijst erop dat, wanneer je alleen gefocust bent op wat voor jou van waarde is, je de weg kunt versperren voor anderen.
Op welke manier zet jij jongeren centraal in de gemeente? Zijn ze voor jou een spiegel in afhankelijkheid en vertrouwen?
Jaco Pons
Jeugdwerkadviseur JBGG
