Het ‘Adviesplein gemeente en gezin’ is ontstaan vanuit de Gereformeerde Gemeenten om een overzicht van toerusting, advies en hulp te bieden aan onder andere ambtsdragers, opvoeders en gemeenteleden.
Er komt veel op ambtsdragers af om leiding te geven aan een gemeente met zoveel verschillende vragen en zorgen. Graag rusten wij u als kerkenraad en/of uw gemeente(leden) toe voor deze taak.
We hadden een gesprek over geloven en hoe hij de stem van de Heere weleens hoorde. Hij was open en eerlijk en bekende dat hij het lastig vond om er over te praten. Vooral in de kerk. “Ik ben bang dat ik de verkeerde woorden gebruik. Of dat ik niet de juiste dingen zeg. Alles wat ik zeg, word naar mijn gevoel direct beoordeeld en langs een meetlat gelegd.” Ik moest eraan denken toen ik pas een oud Joods verhaal las.
Een poosje geleden werd ik weer met mijn neus op de feiten gedrukt. Een harde les, maar een les die ik graag door wil geven. Het is een les voor elke leidinggevende, maar vooral voor elk gemeentelid.
Soms krijg je de indruk dat er geen goed zicht is op het leven van jongeren. Menigmaal hoor je ambtsdragers zeggen: “Waar is de genade van de oude tijd gebleven?” Het komt mij vaak voor alsof er dan bedoeld wordt dat de Heere niet meer werkt. Meestal wijzen die ambtsdragers dan naar de jongeren. Laat ik dan ter bemoediging iets delen. Kort geleden kreeg ik van een jongere onderstaand bericht. Het was een fragment uit haar dagboekje. “U moet er maar niet teveel van denken hoor”, zo reageerde ze achteraf. Maar de teerheid in deze woorden spreekt vanzelf.
Als vrouwen een probleem hebben, willen ze dat hun man alleen maar luistert. En niet gelijk met allemaal oplossingen komt. Het gaat erom dat je je verhaal kwijt kunt, dat er iemand is die met je meeleeft en invoelt hoe lastig de situatie kan zijn.
Vanuit het adviesplein willen we kerkelijke gemeenten ondersteunen in het (verder) ontwikkelen en opzetten van een netwerk rondom personen met psychosociale zorg.
Kuddegedrag is nu niet meteen een positief woord. Wij zeggen dat van mensen die als een ‘kip zonder kop’ de meute volgen. Gewoon als domme koeien doen wat anderen doen. Maar misschien is er ook een andere kant. Kan kuddegedrag een positieve lading krijgen?
Deze zomer verscheen van de hand van Dorly Deeg, hoogleraar epidemiologie van de veroudering aan het VU Medisch Centrum, een alleraardigst boekje onder dito titel: “Gewonnen jaren. Heldere inzichten over hoe wij ouder worden”. Vooral die eerste woorden uit de titel zijn een vondst.
‘Mijn hart, o Hemelmajesteit, is tot Uw dienst en lof bereid!’ Samen openen we de avond door deze psalm met elkaar te zingen. Ondanks de warmte is het goed toeven in de consistorie van de Gereformeerde Gemeente te Houten. Deze avond is speciaal door de kerkenraad van Houten georganiseerd en heeft als thema: ‘Hoe houden we onze jongeren bij de kerk?’
Zoekend rijd ik door een klein dorpje in Zeeland. Ik ben op weg naar een gemeente voor een jeugdwerkoverleg. Ik kom bij de kerk aan. Motor uit, deur open… Ik groet een leidinggevende die ook net aankomt. Dan voel ik dat er iets mis is. Ik kijk naar mijn handen. Daar ligt mijn autosleutel… In twee stukken.
Gemeente
Gemeente