Pastoraat bij beperkingen
Voor mensen met een een beperking is het soms moeilijk te begrijpen wat er in de kerk wordt gezegd. Helpende Handen biedt informatie en toerusting.
Het ‘Adviesplein gemeente en gezin’ is ontstaan vanuit de Gereformeerde Gemeenten om een overzicht van toerusting, advies en hulp te bieden aan onder andere ambtsdragers, opvoeders en gemeenteleden.
Voor mensen met een een beperking is het soms moeilijk te begrijpen wat er in de kerk wordt gezegd. Helpende Handen biedt informatie en toerusting.
Thema: mensen met een beperking
“Zie je wel: hij kijkt me echt aan!” Of: “Weet je wel zéker dat hij blind is?” Hoe vaak we dat niet gehoord hebben…
Na een leuk bezoekje aan de slingerende apen van de Apenheul ploffen we neer in de auto, met drie uitgelaten aapjes op de achterbank. Een berichtje komt binnen van mijn collega: Of we even kunnen bellen voordat ik morgen start met werken. Dat klinkt serieus.
Het is tijd om naar bed te gaan. We lopen de trap op. Op de overloop hurk ik neer om Rosalie te helpen met uitkleden. Ineens rent ze op me af, omhelst me, nestelt zich op mijn schoot en zegt: ‘ik wilde dat ik in mama’s buik zat, dan was ik altijd heel dicht bij mama en papa.’
Ons drukke en stressvolle bestaan schreeuwt om rust en ontspanning! Daar wordt handig op ingespeeld met allerlei producten ‘die de natuur ons biedt’: druppeltjes, kruidenmengsels, geurstaafjes, enz. Daarnaast is er een veelheid aan cursussen en arrangementen: welness of mindfulness, ver weg of dichtbij. Een sauna in huis, of een hottub in de tuin… Kleurige folders en ‘voordelige’ aanbiedingen genoeg.
Elke zomer staan we voor de grote uitdaging: hoe krijgen we alle spullen in de auto als we op reis gaan?
Op de een of andere manier had ik toch een beetje een knoop in mijn maag toen we afgelopen vakantie vanaf de luchthaven naar ons vakantiehuisje reden. Het was bijna te mooi om waar te zijn. De foto’s van ons vakantiehuisje zagen er zo mooi uit. Vooral het uitzicht was fenomenaal. En dat voor een betrekkelijk lage prijs. Maar ja, foto’s kunnen een heel vertekend beeld opleveren. Die worden altijd uit de mooiste hoek gemaakt. Stel je voor dat het soort van oplichters zijn en dat het huisje helemaal niet bestaat.
Hartverscheurend! Als ik achterom kijk, zit ze daar. In elkaar gedoken, afhangende schouders, een somber gezicht en de tranen rollen over haar wangen…
De coronaperiode hebben we achter ons gelaten. Tenminste, dat denken en hopen we. Een periode waarin gemeenteleden elkaar minder zagen. Het verenigingsleven lag stil of ging zo goed en zo kwaad mogelijk online door. Jongeren leden er onder, als je de cijfers mag geloven.
En nu? Weer verder op de oude voet? Of is er iets veranderd? Het is in de afgelopen tijd wel gebleken dat verbinding belangrijk is. Ik ben blij dat ik in de afgelopen maanden in veel gemeenten met kerkenraden, leidinggevenden en ouders nagedacht heb over het thema ‘verbinding met jongeren’.
De vakantie ligt weer op de loer. Heerlijk! De oplettende lezer weet dat ik vorig jaar van plan was om een activiteit alleen te gaan ondernemen. Voor dit jaar heb ik mij dat weer voorgenomen. Steeds meer ontdek ik dat je het ook alleen heel fijn kunt hebben. Neemt niet weg dat ik natuurlijk nog steeds graag omgeven ben door andere mensen. Trouwens… soms best een uitdaging om dat te benoemen.