Pas op, mijnenveld!
Thema: pastoraat
Menu
Het ‘Adviesplein gemeente en gezin’ is ontstaan vanuit de Gereformeerde Gemeenten om een overzicht van toerusting, advies en hulp te bieden aan onder andere ambtsdragers, opvoeders en gemeenteleden.
Onlangs was ik op een jeugdvereniging. Ik dacht met de jongeren na over Bijbellezen. Tijdens de voorbereiding wilde het niet echt lukken. ‘ Hoe ga ik met jongeren het gesprek aan?’ Dat Bijbellezen belangrijk is, dat weten ze meestal wel. Maar hoe doe je het? En hoe komt het dat het zo moeilijk is om het vol te houden? Leggen we de lat voor onszelf te hoog?
‘Dienen in de Heere’, was het thema van de leespreek die ik zorgvuldig had uitgekozen. Een praktische boodschap vanuit de Kolossenzenbrief. Met drie gedachten, keurig uitgewerkt langs de lijnen van de laatste verzen uit het derde hoofdstuk van die brief: in het huwelijk, in het gezin en op het werk. Gelukkig had de preek ook aandacht voor gemeenteleden die niet kwamen tot een huwelijk, of die geen kinderen kregen, of die met echtscheiding of met andere vormen van gebrokenheid te maken kregen.
Thema: Persoonlijk
De tranen liepen over onze wangen. Voor de laatste maal sloten we ons geliefde kleine huisje af. Mijn moeder en ik reden Haarlem uit en werden toepasselijk begeleid door het Haarlemse klokkengeluid van de Damiaatjes. Het geluid wat voor mij het ultieme Haarlemse gevoel teweeg bracht. De verhuizing naar Heemstede op mijn vijftiende was een grote stap. Hij ging gepaard met veel weerstand.
Met grote ogen kijken we elkaar over de eettafel aan. Het zal toch niet waar zijn? Hoe is het mogelijk? Vragen die meer automatisch voorbij komen, dan dat we er echt over na denken. Want ja, natuurlijk is het wel waar. Hoe het mogelijk is dat we al onze vier toilettassen op het bed in ons vakantiehuisje hebben laten staan? Gewoon, omdat het typisch ons is.
Ken je dat gevoel dat je wel eens even weg zou willen vliegen? Weg van alle vragen, weg van alle stemmen om je heen, weg van al je verantwoordelijkheden. Vrij. Zo vrij als een vogel. Vrij om te doen en te laten wat je zelf op dat moment wil. Ik kom het in de spreekkamer regelmatig tegen, vaak voortkomend uit het gevoel het leven even niet meer aan te kunnen. En ik denk dat we het gevoel allemaal wel kennen: na een drukke werkdag, op momenten dat je zelf of je gezinsleden niet zo goed in hun vel zitten, op momenten dat er besluiten moeten worden genomen waar je niet goed raad mee weet. Behoefte aan rust. Aan even niks hoeven.
Op zich niets mis mee om even te verlangen naar rust, naar ruimte, naar vrijheid. Goed ook om op te merken en op onderzoek uit te gaan: waar komt die hang naar vrijheid eigenlijk vandaan?
Als er net een fietser voor je neus is aangereden en je belt de alarmlijn, dan is één van de eerste vragen die je te horen krijgt: “is de patiënt bij bewustzijn?” Een vraag van levensbelang. Het zegt iets over de ernst van het letsel. Als iemand buiten bewustzijn is, reageert hij niet meer op wat je vraagt, op wat hij voelt, op wat je zegt, omdat hij zich niet bewust is van je vragen en handelingen.
Gemeente
Gemeente