Zoekresultaten voor: De ouders van Tom

Welkom bij onze tweede blog. De vorige keer zijn we gestopt bij de vraag: hoe kan je omgaan met autisme? Hoe houd je het leefbaar met elkaar in een gezin? Voor je gevoel is het soms meer overleven. ‘Een ontdekkingstocht’ noemden we het de vorige keer. En zo hebben we het ook ervaren. Op die tocht gingen we ontdekken dat structuur en duidelijkheid heel belangrijk zijn.

In de komende blogs willen wij iets schrijven over onze zoon, die we in deze blogs Tom noemen. Onze Tom is een jongen met het syndroom van Down. Het is alweer enige tijd geleden dat Tom in ons gezin werd geboren. Kort na zijn geboorte werd ons door de kinderarts verteld dat hij het syndroom van Down had en latere onderzoeken hebben dat ook bevestigd. Iets wat voor ons heel onbekend was, kwam zo onverwachts ons eigen gezin binnen.

“De tandarts is je vriend!” Die bemoedigende woorden las ik als kind op een plaat in de wachtkamer van onze tandarts. Maar menig babyboomer van de na-oorlogse jaren denkt met gemengde gevoelens terug aan het tandartsbezoek in de jeugd. De ‘schooltandarts’ , die in de jaren ’ 60 zijn intrede deed, was al evenmin populair.

De ‘menselijke maat’ moet terugkomen.

Niet hier en daar, of ergens op de achtergrond… Nee, onze minister-president – ambitieus als altijd – zei het zo: “ Elke organisatie en toezichthouder moet een plan maken hoe de menselijke maat weer vooróp moet komen te staan.” Dan is wel duidelijk: die menselijke maat moet van ver komen.