Het ‘Adviesplein gemeente en gezin’ is ontstaan vanuit de Gereformeerde Gemeenten om een overzicht van toerusting, advies en hulp te bieden aan onder andere ambtsdragers, opvoeders en gemeenteleden.
Gek is dat eigenlijk. Ik heb altijd weinig tijd. Ik plan mijn agenda zo in, dat alle afspraken precies passen. En als iemand vraagt: “Joh, kan jij van de week afspreken”, dan luidt het antwoord: “Ik zal eens kijken of ik nog een gaatje in mijn agenda heb”. Herken je dat ook?
“O nee! Niet weer, hè?” roep ik uit. “Jan, het motorlampje brandt!” Alsof manlief dat niet meteen ziet… Op de achterbank is het meteen stil. Jan kijkt niet naar me, heeft alleen een ‘sssst…maak niet zoveel heisa’- uitdrukking op zijn gezicht en rijdt rustig verder. De kracht van de motor neemt af.
Zes weken zomervakantie zweefden in een zucht voorbij. Het nieuwe schooljaar wenkt, met alles wat ze in zich verborgen heeft. Ik voel de verantwoordelijkheid voor zoveel kwetsbare kinderen op me af komen. Dat merk ik ook bij de collega’s. Daarom is het goed om als team het nieuwe cursusjaar eerst te luisteren naar de Bijbel. Dit jaar vanuit Genesis 33.
De regen striemt tegen de ramen. Buiten én binnen stormt het. Na 3 dagen binnen zitten zijn de kinderen het zat. Speelgoed vliegt door de lucht en een paar rake klappen vallen. Gepaard gaand met de nodige indianenkreten. Leve de herfstvakantie! Zie als moeder deze herfststorm maar eens te trotseren…
Kuddegedrag is nu niet meteen een positief woord. Wij zeggen dat van mensen die als een ‘kip zonder kop’ de meute volgen. Gewoon als domme koeien doen wat anderen doen. Maar misschien is er ook een andere kant. Kan kuddegedrag een positieve lading krijgen?
Het is regenachtig en een beetje triest weer. De kinderen zijn vrij vanwege een studiedag. De eerste helft van de morgen hebben de kinderen zich prima vermaakt. Maar de jongens zijn nu duidelijk toe aan wat anders. “Mam, ik verveel me… Weet u nog iets leuks om te doen?”
Ik zie ze nog voor me: de gezichten van de kleuters tijdens de Bijbelvertelling. Aan hun gezicht kon je het verloop van het verhaal aflezen: bang, spannend, opgelucht, verbaasd. Tijdens de vertelling waren hun ogen op mij gericht, maar hun innerlijke oog zag iets anders.
Het voorjaar zit in de lucht. Maar het is nog koud. Ik bedenk dat het hoog tijd wordt voor een flinke opruiming in huis. Allereerst onze eigen kledingkast maar. Een uurtje later leg ik wat spullen in de kast van onze oudste dochter. Asjemenou! Wat een verzameling. Een vlugge blik achter wat andere deuren zegt me genoeg.
Jeugd en opvoeding
Gemeente