Het ‘Adviesplein gemeente en gezin’ is ontstaan vanuit de Gereformeerde Gemeenten om een overzicht van toerusting, advies en hulp te bieden aan onder andere ambtsdragers, opvoeders en gemeenteleden.
Welkom bij onze tweede blog. De vorige keer zijn we gestopt bij de vraag: hoe kan je omgaan met autisme? Hoe houd je het leefbaar met elkaar in een gezin? Voor je gevoel is het soms meer overleven. ‘Een ontdekkingstocht’ noemden we het de vorige keer. En zo hebben we het ook ervaren. Op die tocht gingen we ontdekken dat structuur en duidelijkheid heel belangrijk zijn.
Gisteravond viel het me weer eens op. Een mannenensemble vulde met fors stemgeluid een oude kerk. Tijdens het eerste nummer dat gezongen werd, viel vooral hun volume op: prachtig! Bij het tweede nummer viel me vooral de gelijkenis met het eerste nummer op: gematigd tempo en weinig variatie in stemgebruik. Het derde nummer maakte het geheel saai. En ik was niet de enige… om me heen klonk enig geroezemoes. Telefoons kwamen uit de tassen.
Zoekend rijd ik door een klein dorpje in Zeeland. Ik ben op weg naar een gemeente voor een jeugdwerkoverleg. Ik kom bij de kerk aan. Motor uit, deur open… Ik groet een leidinggevende die ook net aankomt. Dan voel ik dat er iets mis is. Ik kijk naar mijn handen. Daar ligt mijn autosleutel… In twee stukken.
20% van de prostitueebezoekers noemt zichzelf christen, bleek enkele jaren geleden uit een onderzoek van CHAP, een organisatie die werkt onder bordeelbezoekers. En volgens een eerder onderzoek van Tot Heil des Volks heeft ruim 10% van de hoerenlopers een kerkelijke achtergrond.
Het is regenachtig en een beetje triest weer. De kinderen zijn vrij vanwege een studiedag. De eerste helft van de morgen hebben de kinderen zich prima vermaakt. Maar de jongens zijn nu duidelijk toe aan wat anders. “Mam, ik verveel me… Weet u nog iets leuks om te doen?”
In de komende blogs willen wij iets schrijven over onze zoon, die we in deze blogs Tom noemen. Onze Tom is een jongen met het syndroom van Down. Het is alweer enige tijd geleden dat Tom in ons gezin werd geboren. Kort na zijn geboorte werd ons door de kinderarts verteld dat hij het syndroom van Down had en latere onderzoeken hebben dat ook bevestigd. Iets wat voor ons heel onbekend was, kwam zo onverwachts ons eigen gezin binnen.
We zitten er al weken tegen aan te hikken. De rechtszaak. De datum waarop de zitting zal plaatsvinden staat in ons geheugen gegrift. We leven echt naar die dag toe. En hoe dichterbij deze dag komt, hoe spannender het wordt.
Tijdens een bijeenkomst van ReVoke sprak ds. W.M. Mulder over “het verdriet van ouders als ze zien dat hun kinderen ongewild kinderloos zijn gebleven”.
“Hebben jullie zin om de komende Paasdagen samen door te brengen?” Die vraag kwam een tijdje geleden vanuit mijn vriendengroep. De reacties waren gelijk positief. Naast het feit dat het gezellig is om elkaar als vrienden regelmatig te zien en te spreken, is het ook fijn om deze feestdagen in een gezelschap door te kunnen brengen waar je je mee verbonden voelt.
“Tadaaaa! Eet smakelijk!” Twee paar stralende ogen boven armen vol wortels met loof en al kijken me trots aan. De boeven vergeten gemakshalve hun blubberlaarzen uit te doen en banjeren de keuken in met hun oogst. “Mama zegt dat u dat wel lust.”
Gemeente
Gemeente