De tranen liepen over onze wangen. Voor de laatste maal sloten we ons geliefde kleine huisje af. Mijn moeder en ik reden Haarlem uit en werden toepasselijk begeleid door het Haarlemse klokkengeluid van de Damiaatjes. Het geluid wat voor mij het ultieme Haarlemse gevoel teweeg bracht. De verhuizing naar Heemstede op mijn vijftiende was een grote stap. Hij ging gepaard met veel weerstand.   

Ik ben in verwarring. Er gaan allerlei gedachten door mijn hoofd, maar ook mijn hart spreekt. Ik word heen en weer geslingerd van het één naar het ander.

Een kleiner dan állerkleinst, onzichtbaar en ongrijpbaar virus vliegt de wereld over. Maar er vliegt nóg iets over de wereld dat net zo ongrijpbaar is: beeld en geluid.