Een week aandacht voor het gezin is te weinig
Kriebels en keuzestress krijg ik ervan. Van al die jaren, maanden, weken en dagen met een extra tintje gedenkwaardigheid. Het kerkelijk jaar geeft een soort
Het ‘Adviesplein gemeente en gezin’ is ontstaan vanuit de Gereformeerde Gemeenten om een overzicht van toerusting, advies en hulp te bieden aan onder andere ambtsdragers, opvoeders en gemeenteleden.
Kriebels en keuzestress krijg ik ervan. Van al die jaren, maanden, weken en dagen met een extra tintje gedenkwaardigheid. Het kerkelijk jaar geeft een soort
Bereik het hart! We zien bij Generatie Z een sterke toename van depressie, angst, eenzaamheid, onzekerheid en zelfbeschadiging. Haidt benadrukt in zijn boek de cruciale
Het dilemma rond Huiselijke Geweld Na een tijd van reizen en trekken verzucht menig ouder opgelucht: ‘Gelukkig, iedereen is weer veilig thuis.’ Dat geldt niet
”Praatjes vullen geen gaatjes”, zegt iedereen die van aanpakken houdt. Niet kletsen maar gewoon aan de slag gaan. Er is immers meer dan genoeg te
“Hallo oma, hallo, ik kom iets terugbrengen.” Ratel-de-ratel komt kleinzoon binnen. Hij zwaait een grote tas voor mijn neus heen en weer. “Kijk oma, hier zitten de laarzen van opa in. Die heeft papa gebruikt.”
We hadden een gesprek over geloven en hoe hij de stem van de Heere weleens hoorde. Hij was open en eerlijk en bekende dat hij het lastig vond om er over te praten. Vooral in de kerk. “Ik ben bang dat ik de verkeerde woorden gebruik. Of dat ik niet de juiste dingen zeg. Alles wat ik zeg, word naar mijn gevoel direct beoordeeld en langs een meetlat gelegd.” Ik moest eraan denken toen ik pas een oud Joods verhaal las.
Natuurbranden en een dreigende wereldbrand Dat is wat het nieuws aan het begin van een nieuw decennium domineert. Dit is geen veilige wereld. Dat is natuurlijk geen nieuws, maar op één of andere manier wanen we ons heel vaak veilig in de schijnveiligheid van onze eigen wereld.
Een poosje geleden werd ik weer met mijn neus op de feiten gedrukt. Een harde les, maar een les die ik graag door wil geven. Het is een les voor elke leidinggevende, maar vooral voor elk gemeentelid.
Soms krijg je de indruk dat er geen goed zicht is op het leven van jongeren. Menigmaal hoor je ambtsdragers zeggen: “Waar is de genade van de oude tijd gebleven?” Het komt mij vaak voor alsof er dan bedoeld wordt dat de Heere niet meer werkt. Meestal wijzen die ambtsdragers dan naar de jongeren. Laat ik dan ter bemoediging iets delen. Kort geleden kreeg ik van een jongere onderstaand bericht. Het was een fragment uit haar dagboekje. “U moet er maar niet teveel van denken hoor”, zo reageerde ze achteraf. Maar de teerheid in deze woorden spreekt vanzelf.
Kuddegedrag is nu niet meteen een positief woord. Wij zeggen dat van mensen die als een ‘kip zonder kop’ de meute volgen. Gewoon als domme koeien doen wat anderen doen. Maar misschien is er ook een andere kant. Kan kuddegedrag een positieve lading krijgen?
Gemeente
Gemeente