Een hechte band
Thema: pleegzorg
Er zijn van die dingen waar ik me soms over kan blijven verbazen. Eén van die dingen is de bloedband tussen onze kinderen en hun familieleden.
Menu
Het ‘Adviesplein gemeente en gezin’ is ontstaan vanuit de Gereformeerde Gemeenten om een overzicht van toerusting, advies en hulp te bieden aan onder andere ambtsdragers, opvoeders en gemeenteleden.
Er zijn van die dingen waar ik me soms over kan blijven verbazen. Eén van die dingen is de bloedband tussen onze kinderen en hun familieleden.
Ik ben in verwarring. Er gaan allerlei gedachten door mijn hoofd, maar ook mijn hart spreekt. Ik word heen en weer geslingerd van het één naar het ander.
Een kleiner dan állerkleinst, onzichtbaar en ongrijpbaar virus vliegt de wereld over. Maar er vliegt nóg iets over de wereld dat net zo ongrijpbaar is: beeld en geluid.
“He, broer, kom gauw boven kijken! Ik heb een gigantisch ruimteschip van lego gemaakt, dat moet je echt zien. Weet jij hoe ik verlichting erop kan maken?” “Echt? Wauw! Ik kom eraan. Neem gelijk even de bak met lego mee die we hiervoor nodig hebben.” Broerlief gooit nog gauw zijn jas en schoenen in de richting van de kapstok en rent naar boven.
De afgelopen jaren zijn veel van mijn vrienden getrouwd. Inmiddels trouwen de eerste nichtjes en neefjes en is zelfs mijn eigen zusje getrouwd.
“Kan Joost volgende week woensdag op een feestje komen?” De moeder van een klasgenoot van Joost stuurt me dit berichtje. Op die dag staat er echter een bezoekregeling met de biologische ouders gepland. Ik weet dat Joost een feestje leuk vindt, maar de afspraak met ouders staat ook. Dus ik heb nu een dilemma. Hoe ga ik dit oplossen?
“De tandarts is je vriend!” Die bemoedigende woorden las ik als kind op een plaat in de wachtkamer van onze tandarts. Maar menig babyboomer van de na-oorlogse jaren denkt met gemengde gevoelens terug aan het tandartsbezoek in de jeugd. De ‘schooltandarts’ , die in de jaren ’ 60 zijn intrede deed, was al evenmin populair.
“Ik heb mijn neef aan de telefoon: kunnen we volgende week hun vrienden uit Zwitserland onderdak bieden? Mijn neef moet al hun internationale contacten ergens onderbrengen voor hun huwelijk. Kan wel toch?” vraagt mijn ega enthousiast om het hoekje van de deur…
“Hallo oma, hallo, ik kom iets terugbrengen.” Ratel-de-ratel komt kleinzoon binnen. Hij zwaait een grote tas voor mijn neus heen en weer. “Kijk oma, hier zitten de laarzen van opa in. Die heeft papa gebruikt.”
Jeugd en opvoeding
Gemeente