Vul de overal tastbare leegte met hoopvolle verhalen
”Praatjes vullen geen gaatjes”, zegt iedereen die van aanpakken houdt. Niet kletsen maar gewoon aan de slag gaan. Er is immers meer dan genoeg te
Menu
Het ‘Adviesplein gemeente en gezin’ is ontstaan vanuit de Gereformeerde Gemeenten om een overzicht van toerusting, advies en hulp te bieden aan onder andere ambtsdragers, opvoeders en gemeenteleden.
”Praatjes vullen geen gaatjes”, zegt iedereen die van aanpakken houdt. Niet kletsen maar gewoon aan de slag gaan. Er is immers meer dan genoeg te
In de week van zaterdag 11 mei t/m vrijdag 17 mei vindt voor de tweede keer de Week van het Gezin in Nederland plaats. De gezinsdag in Madurodam op zaterdag 11 mei vormt de feestelijke aftrap van deze Week van het Gezin, die als thema heeft meegekregen Goed Gezi(e)n.
Dit is een initiatief van Gezinsplatform.NL waarmee ze met andere organisaties aandacht vragen voor het gezin. De Vluchtheuvel vindt het als één van die organisatie belangrijk dat kinderen op mogen groeien in een stabiel, veilig en warm gezin.
Opvoeden is prachtig, maar pittig. Het is waardevol om als christelijk-reformatorische ouders elkaar daarin te ondersteunen. Samen Bijbellezen en bidden. Herkenning vinden bij elkaar; de opluchting dat je niet de enige bent die worstelt met de weerbarstige praktijk van alledag.
Eerstvolgende bijeenkomst is op 5 april 2025. Op 13 april 2024 dachten we na over ‘Zorgvuldig leven als single’. Aan de orde kwamen de volgende
Thema: mensen met een beperking
“Zie je wel: hij kijkt me echt aan!” Of: “Weet je wel zéker dat hij blind is?” Hoe vaak we dat niet gehoord hebben…
Na een leuk bezoekje aan de slingerende apen van de Apenheul ploffen we neer in de auto, met drie uitgelaten aapjes op de achterbank. Een berichtje komt binnen van mijn collega: Of we even kunnen bellen voordat ik morgen start met werken. Dat klinkt serieus.
Het is tijd om naar bed te gaan. We lopen de trap op. Op de overloop hurk ik neer om Rosalie te helpen met uitkleden. Ineens rent ze op me af, omhelst me, nestelt zich op mijn schoot en zegt: ‘ik wilde dat ik in mama’s buik zat, dan was ik altijd heel dicht bij mama en papa.’
We bestempelen een minder fijne ervaring soms te makkelijk als traumatisch. Een echt trauma is niet zomaar een buts of een kras, maar een diepe wond. Een wond die ogenschijnlijk genezen is, maar in werkelijkheid alleen maar bedekt is met een dun vliesje. En daardoor op voor ons onverwachte momenten weer open springt.
We schuiven autootje voor autootje op. Voor ons ook een volle auto, die ons gelukkig de ruimte geeft om in te voegen als we even later bijna de verkeerde afslag nemen. Aan weerszijde de grauwe gebouwen en rookpluimen van allerhande bedrijven. Ik rij met een groep tieners onder de rook van Rotterdam.
Gemeente