Een hechte band
Er zijn van die dingen waar ik me soms over kan blijven verbazen. Eén van die dingen is de bloedband tussen onze kinderen en hun familieleden.
Het ‘Adviesplein gemeente en gezin’ is ontstaan vanuit de Gereformeerde Gemeenten om een overzicht van toerusting, advies en hulp te bieden aan onder andere ambtsdragers, opvoeders en gemeenteleden.
Er zijn van die dingen waar ik me soms over kan blijven verbazen. Eén van die dingen is de bloedband tussen onze kinderen en hun familieleden.
De zomervakantie biedt een mooie gelegenheid tot reflectie op het achterliggende schooljaar. Iedere periode geeft zo zijn specifieke gedachten over wat best lekker liep en wat beter had gekund.
De tranen liepen over onze wangen. Voor de laatste maal sloten we ons geliefde kleine huisje af. Mijn moeder en ik reden Haarlem uit en werden toepasselijk begeleid door het Haarlemse klokkengeluid van de Damiaatjes. Het geluid wat voor mij het ultieme Haarlemse gevoel teweeg bracht. De verhuizing naar Heemstede op mijn vijftiende was een grote stap. Hij ging gepaard met veel weerstand.
Ik ben in verwarring. Er gaan allerlei gedachten door mijn hoofd, maar ook mijn hart spreekt. Ik word heen en weer geslingerd van het één naar het ander.
Een kleiner dan állerkleinst, onzichtbaar en ongrijpbaar virus vliegt de wereld over. Maar er vliegt nóg iets over de wereld dat net zo ongrijpbaar is: beeld en geluid.
“He, broer, kom gauw boven kijken! Ik heb een gigantisch ruimteschip van lego gemaakt, dat moet je echt zien. Weet jij hoe ik verlichting erop kan maken?” “Echt? Wauw! Ik kom eraan. Neem gelijk even de bak met lego mee die we hiervoor nodig hebben.” Broerlief gooit nog gauw zijn jas en schoenen in de richting van de kapstok en rent naar boven.
Het lijkt zo simpel: er zijn letters letters vormen woorden en woorden rijgen zinnen.Zinnen weven een verhaal. Een verhaal dat spannend, informatief, leuk, saai of nietszeggend is. Opgegroeid met lezende grootouders en een vader die op zijn zeer hoge leeftijd nog steeds met zijn neus in één van zijn honderden (theologische) boeken zit, lijkt lezen in de genen te huizen. Iets wat gewoon bij het leven hoort.
‘Oordeelt niet, opdat gij niet geoordeeld wordt.’