Terwijl ik over die vragen nadacht, rijpte er een idee. Waarom zou ik niet gewoon erkennen dat Bijbellezen moeilijk is? Niet alleen jongeren vinden het moeilijk, maar ook volwassenen. Ook ambtsdragers hebben dagen dat het niet wil lukken. Hoezeer iedereen ook benadrukt dat het zo ontzettend belangrijk is. Maar als we Bijbellezen blijven zien als een soort van plicht, voelen we ons altijd schuldig. Een schuldgevoel dat je nooit genoeg Bijbelleest, dat je nooit met je hart leest. Dergelijke gevoelens werken blokkerend.
Soms is het gewoon zwaar om vol te houden. Soms spreekt een tekst je helemaal niet aan. Soms zit je hoofd gewoon te vol. Soms ben je vreselijk moe. Dan hoeven we ons niet uit het veld te laten slaan, maar mogen we dat ook gewoon tegen de Heere vertellen.
Toch is er nog een ander element. Na de pauze ben ik met de jongeren gaan Bijbellezen. Rustig lezend, met telkens een pauze, mochten ze alles opschrijven bij het Bijbelgedeelte wat er in hen opkwam. Wat onwennig begonnen ze, maar hoe verder we lazen, hoe meer opmerkingen er op papier kwamen. In een paar groepjes bespraken ze daarna hun opmerkingen en vragen. Een manier die hen hielp om een overbekend gedeelte met nieuwe ogen te zoen. Tot slot vroeg ik hen waar dit Bijbelgedeelte nu hun leven raakte. We belijden immers dat de Bijbel de stem van de Heere is. We belijden dat het een spiegel is en dat de Bijbel zeggenschap in ons leven heeft. Dat het Woord gaat over wie wij zijn. De jongeren keken me verbaasd aan. Deze vraag hadden ze nog nooit gesteld. Ja, het was heel mooi om zo samen over de Bijbel te praten, maar wat dat betekende voor hun persoonlijke leven? Nee, daar kwamen ze niet uit.
Ik vond het best aangrijpend. De Bijbel is niet een boek met verhaaltjes, het is geen studieobject of encyclopedie. De Bijbel is de stem van de Heere, de boodschap van God voor verloren zondaren. Daarom doe ik een oproep: Stop met Bijbellezen! Dan lees je alleen letters, mooie of heftige verhalen, prachtige zinnen. Maar begin met luisteren naar wat God zegt tegen jou.
Jaco Pons, jeugdwerkadviseur JBGG