Hulptroepen

Thema: opvoeding

De eerste normale dag na de feestdagen. Moment van bezinning. Ik kijk eens om me heen. Wasmanden vol was een rommelig vloeroppervlak appende puber tiener die foto's bewerkt en stoeiende jongens. Ik bedenk dat ik nog diverse werkafspraken moet plannen, administratie te doen heb, deze column moet schrijven en een aantal uur wil studeren

Hoe gaan we dat doen? Gisteravond hadden we een leuk gesprekje met de meiden. Ze wilden weten op welke manier we een ieder van hen misten als ze gingen logeren. Ik moest me vooral uitputten in het noemen van leuke en lieve dingen natuurlijk. “Maar als ik nu eens een weekje weg zou gaan, wat zouden jullie dan missen?” “Structuur; iemand die de rommel opruimt en het eten maakt; ons versgeperste sinaasappelsap geeft elke morgen; schoonmaakt en ons helpt”, krijg ik opgesomd. “Tjonge, is dat alles”, mopper ik ontevreden… Ik wil wat liefs of leuks horen. “Uw knuffels en humor, gekke acties en onverwachte invallen natuurlijk…” Dat klinkt al beter.

Maar die eerste opsomming zit me nog steeds niet lekker. Ik verwen ze teveel, bedenk ik. We hebben nog weken ‘lockdown’ te gaan en ik weet nu al dat ik elke week baal, vanwege alles wat ik zelf niet heb kunnen realiseren. En dat komt niet door de kids, maar door mijn eigen houding.

Tijd voor een plan van aanpak.

Tijdens de lunch presenteer ik mijn idee. “Ik heb hier een aftekenlijst met taken. Jullie kiezen hier de taak uit die je wilt uitvoeren en zet daar je naam achter. Ik wil dat iedereen achter twee taken zijn naam zet. Als de taak gedaan is, mag je deze afvinken. Vanmiddag als het donker wordt gaan we marsmallows roosteren boven de vuurkorf als alles gelukt is.” “Yes!” Gejuich! En een geruk aan de lijst om zo snel mogelijk taken aan te kruisen. Want ze hebben heel goed door dat hoe sneller ze zijn, hoe meer keus er is en hoe leuker de taak.

Verbijsterd zie ik hoe ’s middags in no time de wassen worden gedraaid; opgevouwen, gestofzuigd, de toilet wordt gedaan en gedweild. Ongelofelijk! Wat een teamwork. Waarom denk ik dat ik alles zelf moet doen? Ze willen best helpen, maar ik moet ze wel keuzevrijheid geven en eigen verantwoordelijkheid.

De vuurkorf kan aan. We steken het vuur aan op het garagepad. De buren komen er ook gezellig bij en halen chocolademelk. De kinderen kletsen en spelen met elkaar. En ook wij praten een poosje bij met hen.

Teamwork levert een heleboel extra tijd en gezelligheid op.

Mathalie de Wildt

Jeugd en opvoeding Icon

Jeugd en opvoeding

Opvoeden hoef je niet alleen te doen. Bekijk ons aanbod van toerusting, advies en boeiende artikelen voor opvoeders.
Bekijk alle onderwerpen
Jeugd en opvoeding Image

Gerelateerde blogs

Gemeente Gemeente
17 januari 2025

Voorkomen is beter dan genezen

Bouw aan stabiele huwelijken en veerkrachtige gezinnen Voorkomen is beter dan genezen. Daarom moeten we gezamenlijk inzetten op stabiele huwelijken en de vorming van sterke gezinnen. Daarvoor moeten alle hens aan dek. De dagen van herdenken van de wonderlijke geboorte van het Kind van Bethlehem liggen achter ons. De kruitdamp van het vuurwerk is opgetrokken. […]
Lees meer
Gemeente Gemeente
25 november 2024

Bereik het hart!

 Bereik het hart! We zien bij Generatie Z een sterke toename van depressie, angst, eenzaamheid, onzekerheid en zelfbeschadiging. Haidt benadrukt in zijn boek de cruciale rol van opvoeders: we moeten onze kinderen niet alleen in de fysieke wereld beschermen, maar ook in hun online leven. Generatie Angststoornis “Weg, die telefoon!” Dat was misschien wel uw […]
Lees meer