Huifbedrijden

Kijk je op een website. dan vind je een massage-apparaat van honderden euro’s – ‘uw eigen fysiotherapeut’ – tot een massagekussen van een paar tientjes. Dat kussen geeft warmte, er gaan een paar ronde kogels in heen en weer. Als je dat bijv. onder je rug legt werkt het ontspannend.

Daar kon wel eens wat in zitten! Bij onze ernstig beperkte zoon Peter zien we het positieve resultaat als de rug op een goede manier gemasseerd wordt. En zéker als dat gebeurt met middelen die de natuur ons aanreikt. De masseurs heten Eppo en Brenda. Het zijn twee paardjes (‘Haflingers’ voor de kenner) die speciaal getraind zijn voor ‘huifbedrijden’. Samen met groepsgenoten van ‘Muiderheim’ gaat Peter naar de manege van de ‘Stichting Paardrijden Gehandicapten’ in IJsselmuiden (SPGIJ). Dan wordt hij op een soort ‘matras’ gelegd: een canvasdoek, dat tussen een rechthoekig stalen frame is gespannen. Dat geheel wordt op een speciaal daarvoor ontworpen menwagen gehesen. Het doek komt dan in aanraking met de ruggen van de paarden. Die weten wat er van ze verwacht wordt: ze lopen een half uur stapvoets hun rondjes in ‘de bak’ van de manege.

Op de website van de Federatie Paardrijden Gehandicapten (FPG) wordt het zó omschreven: ‘Hun warmte en masserende bewegingen zorgen voor ontspanning en kunnen een gunstige invloed hebben op het lichamelijke functioneren, onder andere verbetering van de bloedsomloop, spijsvertering en stofwisseling.’ Beter kan ik het niet zeggen. Trouwens, ik kan uit ervaring spreken: ik heb de eer gehad óók een keer op de paardenruggen gehesen te worden. Er kan geen massagekussen tegenop!

Het mennen van de wagen is vrijwilligerswerk. Een trouwe ‘familie’ van menners is daarvoor beschikbaar. Ze kennen Peter, en Peter kent hen. Als ‘ome Jaap’ al manoeuvrerend het schone lied aanheft van ‘de beren die broodjes smeren’ kraait Peter, min of meer op het juiste moment: ‘hi-hi-hi’. Hij kan maar weinig klanken uiten, maar dit is er één van.

Nóg belangrijker: in de loop van het halve uur zien we hoe Peter zich ontspant. Niet alleen zijn spastische ledematen, maar zijn hele lichaam. Welness, mindfulness, relax… met natuurlijke middelen.

Hulde aan de vrijwilligers die bij de manege betrokken zijn! Ze houden alle activiteiten – dat zijn er veel méér dan alleen huifbedrijden – draaiend. Sommigen doen dat al tientallen jaren. Hun namen staan terecht op een ‘erelijst’ in de hal.

De manege is grotendeels afhankelijk van bijdragen van deelnemers en sponsors. Die zijn er gelukkig. Er is een mecenas die zelfs een complete menwagen voor z’n rekening heeft genomen. Onbetaalbaar!

Bert Regterschot

Peter Regterschot is op 14 maart 2023 overleden.