Even later hang ik de was op boven de trap. Uit de meidenkamer ernaast klinkt gegiebel en gelach. Af en toe bereikt een opmerking mijn oren: “Laat es zien of hij echt zo knap is als jij beweert…Hah, hah, nee joh…..Heb je dat serieus gezegd tegen hem? Wat zei hij toen?”………
Dit zijn gewone momenten die elke dag talloze keren terugkomen. Maar soms bedenk ik opeens hoe geweldig dit is: die onverdeelde aandacht voor elkaar. Het samen spelen, lachen, huilen en kletsen. Dit zijn de momenten die verbondenheid creëren in het gezin.
Maar positieve verbondenheid vraagt wel een voorbeeldhouding. Onze kinderen hebben een 24-uursvoorbeeld aan ons als ouder. Ik hou van rust en gezelligheid in huis. Ik doe graag dingen samen en kan uren kletsen met wie dan ook. Maar ik ben ook taakgericht. En dat is een aandachtspunt.
Pas fietste ik voor de gezelligheid mee naar school met de jongens. We zagen vissers en we moesten even kijken wat ze gevangen hadden. Ik had geen idee. De rest van de weg hebben ze me precies uitgelegd waaraan ik vissen kon herkennen. Maar ik was een gesprek voor mijn werk aan het voorbereiden in mijn hoofd en gaf op de gok reacties. “Dus mam, waaraan herkent u een voorn?” Stilte… “Ik denk dat u niet heeft geluisterd en ik heb juist zo goed mijn best gedaan om het uit te leggen,” klinkt het beledigd. “Sorry, jongen. Je hebt gelijk,” zeg ik schuldbewust. Dit is natuurlijk niet erg. Het overkomt ons allemaal. Net zo goed als het geen tijd hebben voor een spelletje, niet altijd tijd of zin hebben in dat wat van je gevraagd wordt. Prima.
Maar zo ’n bewustwordingsmomentje als vandaag is toch heel goed. Omdat positieve, onverdeelde aandacht en betrokkenheid op elkaar, die verbondenheid bewerkt. Onze kinderen groeien op in een chaotische, hectische wereld, waarin alles snel moet en iedereen op zichzelf gericht is. Wat heerlijk om ervoor te zorgen dat er in het gezin ruimte is voor gesprek, spel, activiteiten die we samen doen. Want positieve verbondenheid vormt voor een belangrijk deel ons welbevinden. Laten we daar heel bewust aandacht aan besteden.
Mathalie de Wildt