Als christen is dat lastig. Je doet veel dingen anders. Je hebt een tegenovergestelde mening. Maar hoe vertel je dat? Ik zal eerlijk zijn. Vaak kan ik het goede verhaal niet bedenken. Of in ieder geval niet op het juiste moment. Een ‘goed verhaal’ is altijd een Bijbels verhaal. Maar… Voor je het weet, doe je water bij de wijn.
Waarom ik eigenlijk geen tv heb of films kijk? “Nou, ik zou niet weten waar ik de tijd vandaan moet halen”. Of: “Ik snap eigenlijk nooit wat er fijn is aan het kijken naar geweld, moord en allerlei andere drama’s”. Toch ben ik niet tevreden met mijn antwoord. Er is meer. Het gaat om gehoorzaamheid aan Gods geboden. Liefde tot Hem. Hij vraagt van mij een heilig leven. Dát verhaal had ik moeten vertellen.
“We hebben gisteren ons samenlevingscontract ondertekend. We hebben precies vastgelegd wat van wie is. Als het dan later fout gaat, heb je een stuk minder gedoe”. Ik ben onthutst. Hoe kan het ooit goed gaan als je zo aan je relatie begint? Als je er van tevoren vanuit gaat dat je uit elkaar gaat? Ik probeer: “Je gaat er toch zeker niet vanuit dat je weer uit elkaar gaat?” “Nee, natuurlijk niet, maar je weet het nooit, hé”. Ik zoek naar meer woorden. Betere Woorden, maar vind er geen. Bang om de ander voor het hoofd te stoten?
Herken je het? Wat zij doen, doe jij niet. Je denkt verschillend over tv-series, films, seksualiteit, LHBTI-beweging, samenwonen, zondagsbesteding, het gebruik van Gods Naam, euthanasie en schepping. Je zoekt naar een ‘goed verhaal’, maar je vindt het niet.
Maar soms toch wel. Die momenten dat je het weer ziet. De momenten bij het Woord van God. Wat is het Woord van God een heerlijk Woord. Wat een zegen om in Zijn wegen te wandelen! Zijn Woord als een lamp voor je voet, een licht op je pad. Altijd een goed verhaal. Woorden van houvast tegen de leugens van deze tijd. Waarom vertel ik niet altijd Gods verhaal? Gewoon zoals het is. Gewoon zoals het er staat? Daar heeft de ander tenminste iets aan.
William Walhout
Deze blog verscheen eerder als column in jongerenblad Daniël