Burencontact

Opeens kreeg ik een idee. “Laten we een to-do-lijst maken om andere mensen blij te maken!” Dat vonden ze fantastisch. We begonnen met het volgende:

• Kleine cadeautjes verstoppen voor klasgenootjes die dit extra leuk zullen vinden.

Als er een ingepakt cadeautje klaarlag, werd het kind opgebeld om te melden dat er op een speciale plaats een schat verstopt was. Met peilen van stoepkrijt werd duidelijk gemaakt waar ze heen moesten lopen en ongeveer de schat konden vinden. Onze kids verstopten zich dan in de buurt om te kijken of het goed ging! Wat vonden de kinderen dat leuk! Soms kwam een half gezin mee zoeken.

Maar de lijst werd uitgebreid:

• Iets bakken voor een willekeurig persoon in de straat
• We gingen de mensen om ons heen feliciteren met een zelfgemaakt of bestaand verjaardagslied, compleet met muziekinstrumenten maakten een stoepkrijttekening voor hen of bedachten een andere originele manier
• We gingen zelfgemaakte kaarten rondbrengen in onze directe omgeving en spellen bedenken met de kinderen in de straat

En wat gebeurde er? We kregen zelfgebakken wafels van de mensen schuin tegenover ons, koffie met koek op straat voor onze lang kwebbelende pubermeiden van de andere kant. Kinderen die we eerder niet zagen, kwamen vragen of de jongens kwamen spelen. We maakten een app-groep met verschillende mensen om ons heen en hebben nu een Amerikaanse maaltijd met de straat gepland aan het einde van de zomervakantie.

Hoe sfeerverhogend kan het zijn om simpelweg een gezellige buur te zijn!

Nu – in de zomervakantie – hoor ik de vraag niet zo vaak meer: “Ik verveel me”. Want de kinderen hebben gezien hoe blij je wordt van (en hoe druk je bent met) het verrassen van anderen. En dat die ander heel dichtbij kan wonen.

Mathalie de Wildt