Verjaardag

In onze ogen is het allemaal heel gewoon wat we vandaag voor hem doen. Maar we beseffen dat het helemaal niet vanzelfsprekend is. Op eerdere verjaardagen heeft hij al deze dingen gemist. Wat zijn we blij met hem en voor hem dat hij nu deze ervaringen mag opdoen.

De bel gaat. Onze (schoon)moeder komt binnen, later volgt er meer familie en bekenden. Alle visite is van harte welkom. Joost (zo noemen we hem maar even) geniet van de aandacht en de cadeautjes.

Opnieuw gaat de bel. Daar staat de oudste zus van Joost op de stoep. Ze omhelzen elkaar, de gezichten stralen. Hier zien we duidelijk terug dat de bloedband zo sterk is. Veel kinderen vinden het vanzelfsprekend dat broertjes/zusjes aanwezig zijn op hun verjaardag. Hier zien we dat het geen vanzelfsprekendheid, maar een feestje op zichzelf is om op deze dag bij elkaar te kunnen zijn.

Er komt nog meer visite. Ook de opa, oma en een oom van Joost komen op zijn verjaardag. Voor hen heel bijzonder om vandaag aanwezig te kunnen zijn. Alle voorgaande jaren waren ze door omstandigheden niet op zijn verjaardag geweest. En nu mogen ze voor de eerste keer zijn verjaardag meevieren. Wat zijn ze blij dat ze hier nu bij mogen zijn. Opa en oma genieten van de feestelijke stemming. Ze genieten er van om hun kleinzoon zo blij te zien. Ze waarderen de aandacht die er voor hun kleinzoon is. We hebben in onze beleving echt geen bijzondere dingen georganiseerd. Maar ineens ga je met andere ogen kijken naar dingen die we eigenlijk heel normaal vinden. Maar het “normale” is heel veel waard. Opa en oma vinden het zo fijn dat hun kleinzoon nu deze ervaring op mag doen. Het raakt hen steeds opnieuw als ze zien welke aandacht er voor hem is.

We vragen of zus, opa, oma en oom ook blijven eten. Die uitnodiging accepteren ze graag.

Zo zitten we uiteindelijk met een heel divers gezelschap aan tafel. Wij als pleegouders met onze pleegkinderen, onze moeder, het gezin van onze zus, maar ook de opa/oma, oom en zus van onze pleegzoon. Een gemêleerd gezelschap. Eén ding hebben we in ieder geval gemeen: de liefde voor onze kinderen. We ervaren nu heel sterk dat het juist de kinderen zijn die ons samenbinden.

Een pleegmoeder