Schoolkamp

“Als iemand nog een plekje heeft voor dit roze koffertje, houd ik me aanbevolen”. Enorme tassen, rolkoffers, vuilniszakken met slaapzakken en hoofdkussens vinden met flink stouwen een plek in de beschikbare auto’s. Ook de passagiers moeten nog een goede zitplaats krijgen. Handbagage belandt op de schoot van de kinderen. We vertrekken. Eindelijk. Uitgezwaaid door moeders en broertjes en zusjes. Bij sommige medereizigers gieren de zenuwen door de keel. Ze overschreeuwen hun onzekerheid en angst met drukdoenerij. Anderen turen stilletjes door het raam naar het voorbijglijdende landschap. Kamp is sowieso al spannend. Laat staan als je chauffeur met een mondkapje op achter het stuur zit.

De accommodatie is door collega’s die vooruit reisden ook aangepast naar de Covid-19 maatregelen. Per tafel vijf kinderen en twee volwassen die op anderhalve meter van elkaar zitten. Voor elke groep een fles met desinfecterende gel. In de toiletten staat een bus met doekjes om na ieder WC bezoek de ruimte te reinigen. Aan het programma wordt een extra corveetaak toegevoegd: regelmatig tafels en deurknoppen een desinfecterende poetsbeurt geven. In de gang hangen zeeppompjes waar iedereen die van buiten komt zijn handen onder moet houden.
Het zwembad slaan we dit jaar over.

Ondanks alle aanpassingen kijken we terug op een geweldig schoolkamp. Wat leerden we onze pappenheimers op een andere manier kennen. Klip en klaar is gebleken dat kinderen heel goed weten wat ze nodig hebben om in een groep te functioneren. Ook als het lastig voor ze wordt. “Juf, mag ik even naar de slaapzaal? Het is hier echt te druk”. Een ander loste het op door altijd een boek bij de hand te hebben om zich daarin terug te trekken. De één probeerde taakjes te ontlopen; de ander stak juist een handje extra uit.
We ontdekten sterke kanten die we straks als ze weer gewoon moeten leren, ook in kunnen zetten. We zagen de aandachtspunten waar we in de komende tijd mee aan de slag moeten. We werden beschaamd door de pure manier waarop de kinderen onbeschroomd stille tijd hielden.
Op schoolkamp leren we op een alternatieve manier lessen voor het leven.

Anne-Sofie van Dam