“Mam! De auto rookt!” Ik kijk achterom. Inderdaad. Ik zie de gezichten van de kinderen. Ze kijken naar mijn reactie. Wat gaat er gebeuren? Maar ik hou me nu in. Jan zegt niets. Hij rijdt verder alsof er helemaal niks aan de hand is. Ik zie dat hij volgt hoe de auto zich gedraagt. Maar toch is zijn hele voorkomen relaxed. “Papa, komen we nu nog wel op ons vakantieadres aan?” vraagt één van de kinderen gespannen. “Ja joh, tuurlijk! We rijden toch gewoon? Die rook is straks weer weg hoor”, reageert Jan. Ik zucht. Omdat ik het hoop.
Even later verdwijnt de rook en gedraagt de auto zich weer normaal. “U schrok erg hè, mam? Gelukkig maar dat papa erbij is nu“, is de reactie van de jongste. Oeps. Precies wat ik denk. Maar ook wat de kinderen ervaren, bedenk ik met schrik. Want eigenlijk gaat het voor hen niet om het motorprobleem. Veel meer om hoe wij reageren.
Dat blijkt later in de vakantie nog veel vaker. Als onze tickets kwijt zijn bij het inchecken op de boot, we een lekke band krijgen op een heel ongewenst moment of als de jongens met kleren en al in een fontein springen om geld te zoeken, terwijl we met tien minuten weer verder moeten rijden. Jan reageert van nature ontspannen en relaxed en handelt naar bewind van zaken. Ik bedenk zelfs van tevoren al welke problemen er zouden kunnen ontstaan. Jan kijkt me vaak verbaasd aan als ik dit vertel en reageert dan op een manier van: “Waarom bedenk je oplossingen voor problemen die er niet zijn? Als er zich iets voor doet is het toch vroeg genoeg om na te gaan hoe je ermee om gaat?” Wat heerlijk toch om alles zo tegemoet te kunnen treden. Zo wordt reizen (en eigenlijk alles wat je doet) een avontuur en worden problemen een positieve uitdaging.
En wat een uitwerking heeft zo’n houding op je omgeving. Ik word rustig van Jan, de kinderen van ons en bij problemen bedenken we samen hoe we het op gaan lossen. Hoe samenbindend is dat. Van nature zit ik niet zo relaxed in elkaar, dat weet ik. Maar ik zie ook dat dit veel te maken heeft met de manier waarop ik denk. En daarin kan ik mezelf trainen.
Bij zoveel voordelen, lijkt me dat de moeite waard. Een uitdaging!
Mathalie de Wildt