Puberschatjes

We hebben veel vrienden en logees van hen over de vloer.

“Hebben jullie vannacht nog iets gemerkt?” vraagt onze dochter. “Nee. Hoezo?” “O, we zijn vannacht om 3.00 uur uit ons bed gegaan om naar de MacDrive te gaan. Dat leek ons zo leuk, midden in de nacht! We zijn met een apenmasker op om een bananenmilkshake gegaan. Het was superleuk!”

Na een zondag met 2 kerkdiensten met 6 pubers (voor coronatijd), had ik hen gevraagd om een creatieve verwerking van de ochtend- of avondpreek. Ze mochten het in 2 groepen doen en laten zien aan ons allemaal. We verwachten een gedicht of zoiets. Maar nee, ze lieten ons zonder woorden, met gebaren zien waar het in 2 preken om ging. Alle voorbeelden waren verwerkt. Ze hebben zelf met gebed de avond afgesloten. Heel mooi.

Als ons oppasjongetje komt op een vakantiedag, een Nigeriaantje van bijna 2, gaan de kinderen van 8 t/m 17 jaar allemaal mee naar de kinderboerderij. Best mogelijk dat ze 200 foto’s hebben gemaakt met elkaar die meiden. Fotogeniek zo’n kindje!

Het dag- nachtritme verandert ook. “In de avond kan ik veel beter werken dan overdag, mam!”
Biebboeken zijn in no-time uit, maar ik zie ze zelden lezen. Wanneer doen ze dat toch?
“Als u me al om 9 uur roept, dan moet u niet verwachten dat ik volgende week fit genoeg ben om weer naar school te gaan, hoor. Ik moet echt bijslapen in de vakantie!”

Ze zijn uiterst creatief in het bijsturen van de jongens. Heel vaak met veel geduld en tact. Bewonderingswaardig!

Je snapt toch eigenlijk niet waarom ik nog iets op te merken heb over de chaos op hun kamer; de keren dat ze eens wat minder fraais eruit knallen en de soms onhandige acties?
Alsof alle hierboven genoemde situaties naast hun drukke leven geen energie kosten!

Het zijn puberschatjes, die meiden van ons

Mathalie de Wildt