Naast de jongeren die rond hun twintigste belijdenis doen, is er een groeiende groep jongeren die hun belijdenis uitstelt, of uiteindelijk kiest voor een ander kerkverband. Daarnaast is er een groep jongeren die uiteindelijk de kerk verlaat en zich niet bij een andere kerk aansluit. Veel kerkenraden vragen zich af hoe zij ervoor kunnen zorgen dat al die verschillende jongeren zich meer met de gemeente verbonden voelen.
Jeugdbeleid
Jeugdbeleid is een bezinning in de gemeente over hoe de zorg van jongeren vormgegeven kan worden, op een manier die past bij deze tijd en bij de identiteit van de gemeente. Die twee dingen zijn belangrijk. Contacten met jongeren verlopen vandaag anders dan vijftig jaar geleden. Als een kerk daar geen rekening mee houdt, lukt het niet de verbinding te leggen. Aan de andere kant moet de kerk zijn Bijbelse identiteit behouden. Een kerk is de gemeente van Christus en dat mag te merken zijn in de normen, waarden en uitingen. Waar sportverenigingen of jongerenevenementen meestal weinig moeite hoeven te doen om aan te sluiten bij de natuurlijke interesses van jongeren, is dat bij de kerk anders.
De kerk heeft een heel eigen identiteit en een heel eigen boodschap voor jongeren. In de kerk gaat het over wie jij bent en Wie God is. Het gaat over vragen van levensbelang vragen waar veel jongeren echt wel over nadenken. Het komt er op aan dat de kerk een plaats is waar jongeren hun vragen durven stellen en waarin genoeg vertrouwen is om moeilijke thema’ s te bespreken. Een plek waar jongeren zich gezien en gehoord weten. Dat kan een hele uitdaging zijn voor een gemeente.
De Jeugdbond adviseert kerkenraden bij deze bezinning en bij de stappen die genomen kunnen worden.
Meer informatie over jeugdbeleid
Lees de blog van een jeugdwerkadviseur over de advisering aan kerkenraden op het gebied van jeugdbeleid.
Kerkverlating
Elke kerkenraad wil graag dat jongeren zich thuis voelen in de gemeente en dat ze zich verbonden weten met het christelijke geloof zoals dat in de kerk wordt beleden. Toch gebeurt het regelmatig dat jonge mensen de gemeente verlaten. Sommigen zoeken aansluiting bij een andere kerk, anderen worden geen lid bij een andere gemeente. Zeker dat laatste is iets wat veel verdriet geeft, voor bij ouders en andere mensen die bij de jongere betrokken zijn. Ze vragen zich af: hoe kon het gebeuren dat mijn kind weggroeide bij de gemeente? Hadden we dit kunnen voorkomen en hoe?
Er kunnen verschillende redenen zijn dat jongeren de kerk verlaten. Er kunnen inhoudelijke redenen zijn, die te maken hebben met het christelijk geloof. Er kunnen ook sociale redenen zijn jongeren wijzen het christelijk geloof dan niet af, maar voelen zich niet thuis in de gemeente.
Adieu – verbinding verbroken
Sjaak Jacobse deed in 2015 als jeugdwerkadviseur bij de Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten in het kader van zijn studie aan de CGO-HBO opleiding een onderzoek onder kerkverlaters. Hij onderzocht daarbij met name de sociale aspecten die een rol speelden bij het verlaten van de kerk. Het onderzoek kreeg, evenals de bijbehorende brochure, de naam ‘Adieu – verbinding verbroken’ .
Bestel de brochure bij de Jeugdbond
Lees het artikel: ‘Kerkverlater miste sociaal contact’ (RD)
Lees het artikel: ‘Aandacht voor jongeren taak van hele gemeente’ (RD)
Het zal je kind maar zijn
Verdriet, boosheid, het gevoel machteloos te staan en te hebben gefaald… Voor ouders is het diep ingrijpend als hun kind de kerk verlaat. Voor ambtsdragers is het niet minder schokkend als een jongere zich losscheurt van de gemeente. Hoe kon het zover komen? Vanuit zijn ervaring in het pastoraat geeft ds. G.J. van Aalst in het boek ‘Het zal je kind maar zijn’ een handreiking aan ouders, ambtsdragers en gemeenteleden.