De school van onze oudste pleegzoon organiseert een paasviering. De kinderen hebben in de klas veel geoefend. Ook thuis hebben we al heel veel keren de liederen gehoord. En nu komen we in de kerk. We brengen onze pleegzoon bij zijn juf. Uiteraard moet hij zijn nette kleding even aan de juf showen. Nog een paar keer zwaaien naar papa en mama en dan begint de viering. Wat is het goed om hier met elkaar stil te staan bij de opstanding van de Heere Jezus. Er wordt gezongen, we luisteren naar de vertelling.
Dan is de groep van onze zoon aan de beurt. Daar staat hij tussen al de andere kinderen. Het ziet er zo heel gewoon uit. En toch is het zo bijzonder. Onze gedachten gaan terug naar de plaats waar hij vandaan komt. Zo’n totaal andere omgeving dan waar hij nu mag zijn. En nu staat hij hier. Wat een groot voorrecht dat hij nu hier mag zijn. Wat zijn Gods wegen wonderlijk. Vol overgave zingt hij mee dat Jezus leeft!
Een pleegmoeder