De feestdagen zijn voor veel singles dagen met een dubbele lading. Aan de ene kant het bijzondere van het heilsfeit dat je mag gedenken. Christus die naar de aarde kwam, Die leed en stierf voor je zonden, Die de dood overwon en vanuit de hemel Zijn Geest zond om ons te leiden. Het zijn echt hoogtepunten in het jaar. Aan de andere kant is er ook het ‘samen’ vieren en doorbrengen van deze dagen. Je doet dat immers niet in je eentje. Het is bijbels om dit juist in gemeenschap met anderen te herdenken. En juist dit ‘samen’ is voor veel singles lastig. Want met wie breng je de feestdagen door, even afgezien van de kerkdiensten? Ga je naar je familie, die vaak in een andere gemeente kerkt? Of blijf je thuis – maar zijn er dan mensen die je uitnodigen? Het kan voor singles heel verschillend liggen wat ze prettig vinden, of hoe hun omstandigheden zijn. Voor sommige singles is het geen vraag: ze hebben hun familie- of vriendenkring en weten zich daar welkom. Voor andere singles is het wel degelijk een vraag. Vrienden zijn getrouwd, ze willen of kunnen niet altijd naar hun ouders of familie toe, voelen zich eigenlijk teveel als ze ergens aanschuiven. Het liefst zouden ze de feestdagen daarom maar overslaan.
Samen vieren
Overigens zijn het niet alleen singles voor wie de feestdagen moeilijk kunnen zijn. Gezinnen waar een lege plaats is, die juist dan zo pijnlijk wordt gevoeld; mensen die kampen met een ernstige ziekte en beseffen dat het waarschijnlijk de laatste feestdag is die ze samen mogen beleven; gezinnen waar problemen zijn, waardoor het moeilijk is om de harmonie te bewaren, juist op zulke dagen.
Laten we niet denken dat een huwelijk of gezin de oplossing is voor eenzaamheid of verdriet. Zou de oplossing niet juist liggen in het ‘samen’ vieren van deze dagen, als christelijke gemeente? Het is goed als er oog is voor elkaar. Daarbij hoeven wij als singles niet altijd in de ‘ontvangmodus’ te gaan zitten. Misschien kunnen wij ook iets voor een ander betekenen of kunnen we initiatief nemen en zelf iemand uitnodigen. Of misschien vind je het helemaal niet erg om niet constant in gezelschap te zijn. Het gaat er tenslotte om dat we gedenken wat de Heere voor ons gedaan heeft. Dat we deze dagen met Hem mogen doorbrengen. Ondanks de pijn die soms gevoeld wordt, zullen het dan toch onvergetelijke dagen zijn.
Maaike