Als klein kind liep ik eens met een toeter 7 rondjes rond ons huis. Bij het 7e rondje luid toeterend.
Daarna kwam ik verbaasd binnen: “Mama, waarom staat ons huis er nog? Toen de Israëlieten 7 ronden om Jericho gelopen hadden, storten de muren toch ook in?”
Mijn ouders hebben me dit meerdere keren verteld. Ze zullen wel blij zijn dat deze geloofsverwachting niet letterlijk in vervulling ging. Toch vervult deze vorm van kinderlijke verwachting me nu vaak met heimwee, als ik denk aan de grote wonderen die God gedaan heeft. Maar ook met grote verwachting, omdat onze God nog steeds dezelfde is.
In Ezechiël 47 vers 1-12 gaat het over het werk van de Heilige Geest. Het werk van de Geest wordt gaandeweg steeds breder, dieper en roept meer verwondering op. Onze dochter ligt op bed met haar mobiel in de hand. “Wat ben je aan het doen?” “Ik lees in de Bijbel, mam.” Een jongere vraagt me of ik tijd heb voor een wandeling. Ze heeft vragen. “Natuurlijk.” En al wandelend komen de vragen: “Hoe werkt de Heilige Geest in je leven?” “Hoe kan ik Gods weg weten voor mij?” Lees vers 8: de Dode Zee wordt levend door de komst van de Heilige Geest. En er zal zeer veel vis zijn. Ik proef bij veel gemeenteleden een diepe verslagenheid omdat er maar 2 studenten zijn aangenomen door het curatorium. Hoe moet het met de levende bediening van het Woord? Lees vers 10: Er zullen vissers staan, van Engedi tot En-eglaim, met netten, geen hengels. Dit Woord geeft me houvast en gebed. Voor Israël en ook voor ons eigen land, voor onze gezinnen. In de Dode Zee is geen vis te vinden. En wat moeten vissers daar met netten notabene? Geen enkel idee hoe God Zijn plan uitvoert. Maar het werk van de Heilige Geest stopt niet op de pinksterdag. Daar begint het pas. En de stroom wordt zo diep, dat we er in kunnen zwemmen. Dat geeft zoveel verwachting en uitzien. Ook als de muren nog steeds staan, terwijl wij ze al zo graag hadden zien vallen. Onze jongens hebben ruzie en ik hoor de taal die ze elkaar naar het hoofd slingeren. Ik ben kwaad op iemand die me niet op de goede manier heeft benaderd, mijns inziens. Wat een boze gedachten heb ik dan. Je zoon zit nog steeds ongeïnteresseerd in de kerk. Je schrikt van de games die je kind speelt. Vers 12: “de wateren vlieten uit het heiligdom”. Laat de zee dood zijn en Jericho oninneembaar lijken, de Heere vervult Zijn Woord. De Heilige Geest breekt dwars door alles heen.
Mathalie de Wildt