Huwelijk & relatie
Ik haal het apparaat uit de doos. Eens even kijken, of ik het allemaal nog weet. Mijn gedachten gaan terug naar een jaar geleden. Toen had ik ook iets om op te hangen: nieuwe rolgordijnen voor mijn slaapkamer. Dat werd dus boren en schroeven. Ik zat te bedenken wie ik daarvoor eens om hulp zou kunnen vragen. In mijn eentje die dingen ophangen leek me nogal een klus. Hulpvragen is lastiger dan het lijkt. Er zijn een hoop aardige mensen in mijn omgeving, maar toch voel ik altijd een drempel als ik hulp nodig heb bij een technisch klusje. Ik hoor het in gedachten de vrouw van de betreffende man al zeggen: “Ga je nu daar klussen? Hier is ook nog genoeg te doen.” Ik weet het, als ik het vraag is er echt wel iemand die een keer tijd maakt. En toch… het voelt niet fijn. Het voelt afhankelijk en wie wil dat nu zijn?
Intussen lagen de rolgordijnen een week te wachten in hun doos. Ik struinde wat rond op internet. Wie weet, vond ik een duidelijk filmpje en kon ik het toch zelf. Mijn oog viel op een aankondiging van een grote bouwketen: ‘Workshop boren en hangen’ op zaterdagmiddag. De aankondiging beloofde dat je na de workshop direct aan de slag kon met je klus. Die was voor mij.
Die zaterdagmiddag begaf ik me naar de winkel van de bouwmarkt. In een hoek van de winkel was een gedeelte ingericht als workshopruimte. We waren met vijf deelnemers – allemaal vrouwen. De jonge medewerker vertelde alles over de werking van verschillende boren en wat je erbij nodig hebt. We boorden gaten in hout, steen en beton. We hingen schilderijtjes waterpas onder elkaar en hingen een kapstok op. Later in de middag ging ik naar huis, na nog wat materialen uit de winkel meegenomen te hebben.
Ik zag het helemaal zitten, dus ik ging direct aan de slag. En jawel… ’s avonds deed ik met een tevreden gevoel mijn keurig opgehangen rolgordijnen naar beneden. Self made!
Ook nu hangt mijn schilderij in een mum van tijd. Het geeft een goed gevoel, niet meer op hulp te hoeven wachten. En als nu eens er een klusje is dat ik echt niet alleen kan klaren…? Dan vraag ik gewoon om hulp. Neem ik me voor – want afhankelijk zijn van anderen: moeilijk blijft het toch wel.
Maaike
