Jeugd en opvoeding
“Volgende week???!”, is mijn eerste reactie. ”Dat is een paar dagen voor onze vakantie en voor de bruiloft waar we daggast zijn!”
In mijn hoofd gaat in vliegende vaart een reorganisatie van start: activiteiten skippen, een aantal schoonmaakklussen erbij en dan zeggen we “prima” tegen onze neef. Van harte welkom!
Het hele gezin verheugt zich op hun komst. Onze slaapkamer wordt versierd met kunstig opgevouwen handdoeken, waterkan en glazen, een beer in bed en briefjes in diverse talen om vooral te laten weten hoe welkom ze zijn.
We eten uitgebreid Mexicaans met elkaar, ze proberen de pijl en boog van de jongens uit en laten het hele gezin foto ’s zien van hun leven. We praten meerdere keren tot diep in de nacht met hen. Dit echtpaar heeft een intercultureel huwelijk, 20 jaar zendingservaring en ze vertellen ons over de beproevingen, strijd, maar ook over wonderlijke gebedsverhoringen en de gemeenschap der heiligen wereldwijd.
Ik moet denken aan de tekst: ‘Vergeet de herbergzaamheid niet; want hierdoor hebben sommigen onwetend engelen geherbergd’ (Heb.13:2). Dit is zo ’n situatie, bedenk ik.
Ik moet alle gelegenheden om mensen te laten logeren met beide handen aangrijpen. Het komt altijd goed. Hoe druk het ook is.
Je leert improviseren, de kinderen genieten van mensen over de vloer en hoe vaak is het ons al tot grote zegen geweest!
Mathalie de Wildt
