Huwelijk & relatie
Hokjes denken, soms best fijn…
Alweer een poosje geleden heeft er een avond voor singles plaatsgevonden in Gouda. Ik was benieuwd naar de invulling van deze avond. Zoals vaker bij bijeenkomsten zie ik er van te voren een beetje tegenop, weer alleen ergens binnenstappen. Meestal als ik er ben, dan valt dat gevoel snel weg. Terwijl ik daar nu weer over nadacht bedacht ik mij ineens dat dit natuurlijk voor iedereen geldt. Die gedachte alleen al zorgde voor verbinding en nieuwsgierig zette ik koers richting Gouda.
Eenmaal in Gouda aangekomen was ik verrast over de hoeveelheid bezoekers. Het was wel gelijk duidelijk: hier zijn voornamelijk vrouwen. Daar moest ik wel om glimlachen. Terwijl de lezingen begonnen gingen mijn gedachten ook malen ‘is het eigenlijk wel nodig om als singles elkaar op deze manier op te zoeken?’. We hebben elkaar in een gemeente toch allemaal nodig, wie we ook zijn en wat onze situatie ook is? En mijn gedachten gingen langs alle organisaties die zich voor verschillende doelgroepen inzetten. Begrijp me niet verkeerd, het is prachtig en belangrijk, al het werk wat gedaan wordt. Maar is onze opdracht niet om met elkaar de gemeente van God te zijn hier op aarde? Zijn wij niet met elkaar het lichaam van Christus? Hebben we dan niet allemaal dezelfde verantwoordelijkheid richting elkaar? Moeten we niet juist wat meer buiten al die doelgroep hokjes denken?
Zonder antwoorden op al mijn vragen werd de avond afgesloten, maar dat was niet erg. Genoeg stof om nog over na te denken. En terwijl ik door de gang naar buiten liep, realiseerde ik mij dat iedereen alleen thuiskwam. Gek genoeg zorgde dat voor een gevoel van verbinding.
Toch fijn, zo’ n avond met alleen singles…
Ellen
