‘Pourquoi moi?’

Thema: pastoraat

Corona. In nauwelijks enkele maanden tijd is er niets wat nog buiten bereik van dit virus blijft: kerk en school, economie en gezondheidszorg, oud en jong, landbouw en defensie. Angst en twijfel tekenen de samenleving. Het is nood in de wereld. 'Nood leert bidden' , zegt men. Maar om me heen zie ik iedereen druk met rekenen... Aantallen, procenten, kansen, berekeningen... Alle aandacht gaat naar de toekomst: 'Wanneer kan ik weer...?' Zoiets moet toch

Was jij ook verrast? Nood was het ook in Haïti. Tien jaar geleden trof een zware aardbeving het eiland. Een vrouw werd gered. Dagen had ze onder het puin gelegen. De eerste woorden die ze sprak waren: “Pourquoi moi?” Waarom ik? Nee, niet met gebalde vuisten waarom haar dit leed overkwam, maar met opgeheven handen vanwege deze onverdiende zegen.

Het leven kenmerkt zich door lijden. Paulus spreekt in Romeinen 8 over ‘het lijden van deze tegenwoordige tijd’. Het lijden is dus beperkt tot deze tegenwoordige tijd! Wie leeft alsof er geen lijden is, volgt een illusie. Niet het lijden moet ons bevreemden, maar de voorspoed, die ons dag in dag uit ten deel valt. Als ik na een nacht weer opsta, als ik m’n boterham beleg, als ik een nieuwe smartphone koop… Pourquoi moi? Zo’n leven is een leven in de realiteit.

De klankkleur, die het lijden voor je heeft, wordt bepaald door je leven.

De reizigers naar het hemelse Jeruzalem weten dat het lijden niet het laatste woord heeft. Het lijden kondigt een nieuw leven aan. ‘Maar indien wij hopen, hetgeen wij niet zien, zo verwachten wij het met lijdzaamheid.’ Romeinen 8:25. Het is als de barensnood van een vrouw. Alleen door de pijn van het baren kan het nieuwe leven geboren worden. Bij de heerlijkheid die volgt, valt het lijden weg.

Het lijden heeft het laatste woord voor hen, die ’t ruim genot der wereld voor hun heilgoed achten (Ps. 17:7 berijmd). Wat als corona niet voorbijgaat? Een diepgaand besef van deze mogelijkheid is nog maar een flauwe inbeelding van de eeuwige pijn. Het lijden is dan als stervensnood, waarna de dood wacht. Die dood is niet een eindeloze leegte, maar een eeuwig zonder God zijn met wroeging en tandengeknars.

Hoor je de voetstappen van je Bruidegom, Die je voor is gegaan van lijden tot heerlijkheid? Of hoor je het gehuil en geklaag van hen, die nooit hebben gewild dat Jezus koning over hen was?

Corona betekent krans of kroon. Het virus lijkt het voor het zeggen te hebben in de wereld. Maar één droeg de doornenkroon en heeft zo de kroon des levens verworven. Hij zoekt nog onderdanen, die voor Hem willen buigen… Zij zullen de eerkroon dragen, door U, door U alleen, om het eeuwig welbehagen! Pourquoi moi?

Henri Keurhorst

Gemeente Icon

Gemeente

Ambtsdragers, jeugdwerkleiders en gemeenteleden hebben allerlei taken in de gemeente. We bieden u graag de informatie en toerusting die u nodig hebt.
Bekijk alle onderwerpen
Gemeente Image

Gerelateerde blogs

Gemeente Gemeente
16 november 2024

Vergrijzing: probleem of geschenk voor de maatschappij

Door in problemen te denken en over grote zorgen te spreken, kijken we door een donkergekleurde bril naar oudere mensen. Toch valt er meer over hen te zeggen. We zijn gewaarschuwd. Er spoelt een nieuwe golf over ons land. Door die steeds groter wordende grijze golf –de vergrijzing– verschiet onze samenleving van samenstelling en van […]
Lees meer
Gemeente Gemeente
07 november 2024

Wegkijken of omzien

Het dilemma rond Huiselijke Geweld Na een tijd van reizen en trekken verzucht menig ouder opgelucht: ‘Gelukkig, iedereen is weer veilig thuis.’ Dat geldt niet voor iedereen die op weg gaat. Helaas ook niet voor elk kind dat wel thuis komt, maar niet veilig is. Het is een penibel onderwerp, waarover we liever niet  nadenken, […]
Lees meer