Recyclen

Thema: opvoeding
Het voorjaar zit in de lucht. Maar het is nog koud. Ik bedenk dat het hoog tijd wordt voor een flinke opruiming in huis. Allereerst onze eigen kledingkast maar. Een uurtje later leg ik wat spullen in de kast van onze oudste dochter. Asjemenou! Wat een verzameling. Een vlugge blik achter wat andere deuren zegt me

“Opruimen?” Het is toch netjes? Mijn vriendinnen kijken echt niet in mijn kasten hoor.” Zo is de reactie van onze dochter op mijn opdracht om haar kamer grondig aan te pakken. Maar dit keer hou ik voet bij stuk. “Voordat je vriendinnen komen logeren, heb jij je kasten uitgemest. En goed ook.” Ze beseft dat het dit keer menens is. “En denk je eraan dat plastic, papier gescheiden moet en hou je apart wat er naar de kringloop kan?”

Twee dagen later. “Mam, komt u kijken? U zult niet weten wat u ziet!” Inderdaad. Wat een verademing. In welke ruimte ik ook kijk, het ziet er allemaal perfect uit. Geweldig! Ik ben trots op haar.

Onze twee andere dochters zijn tot mijn verbazing ook al spullen aan het uitzoeken. Ik kijk nieuwsgierig waar ze mee bezig zijn. “Kijk eens mam! Wat vindt u van deze krijtdoos? En deze pennen dan? Snapt u dat ze dat allemaal weg doet?” “En mama, dit dienblaadje hoeft ze niet meer en al deze spullen mogen we samen verdelen. Gaaf he?” Dan komt mijn jongste zoon aanrennen. “Mam, moet u eens zien: wat een leuke sneeuwman he? Hij geeft licht in verschillende kleuren. Van mijn zussie gekregen!” Ik zucht. O, nee……Ik kan wel raden wat er gaat gebeuren als ik onze andere kinderen ga vragen hun kamer op te ruimen. Verplaatsing van de rommel.

Hoewel……er gaat me een licht op! Ik kan het positiever zien. “Geweldig, jongens. Dit heet recycling. Maar dan gaan we ook zorgen dat wij weer andere kinderen blij maken. Want jullie nieuwe spullen moeten natuurlijk ook nog een plaatsje hebben.” Daarom vullen we met elkaar nog een paar tassen met knuffels en kleine spulletjes die zij niet meer hoeven. Die zijn voor de schoenendozen van de kinderen in Lesbos.

Dan vindt mijn dochter nog een briefje van de juf. Een verzoek om oude glazen om te beschilderen met handvaardigheid. “Die heb ik niet. Ik heb de keukenkastjes net uitgezocht,” zeg ik. Mijn dochter kijkt me lachend aan. “Dat is toch niet erg mam? Bij de kringloop hebben ze er genoeg. Zullen we daar even langsrijden vanmiddag?” Ik grijns terug. En we zeggen allebei tegelijk “recycling”!

Mathalie de Wildt

Jeugd en opvoeding Icon

Jeugd en opvoeding

Opvoeden hoef je niet alleen te doen. Bekijk ons aanbod van toerusting, advies en boeiende artikelen voor opvoeders.
Bekijk alle onderwerpen
Jeugd en opvoeding Image

Gerelateerde blogs

Gemeente Gemeente
16 november 2024

Vergrijzing: probleem of geschenk voor de maatschappij

Door in problemen te denken en over grote zorgen te spreken, kijken we door een donkergekleurde bril naar oudere mensen. Toch valt er meer over hen te zeggen. We zijn gewaarschuwd. Er spoelt een nieuwe golf over ons land. Door die steeds groter wordende grijze golf –de vergrijzing– verschiet onze samenleving van samenstelling en van […]
Lees meer
Gemeente Gemeente
07 november 2024

Wegkijken of omzien

Het dilemma rond Huiselijke Geweld Na een tijd van reizen en trekken verzucht menig ouder opgelucht: ‘Gelukkig, iedereen is weer veilig thuis.’ Dat geldt niet voor iedereen die op weg gaat. Helaas ook niet voor elk kind dat wel thuis komt, maar niet veilig is. Het is een penibel onderwerp, waarover we liever niet  nadenken, […]
Lees meer