De twaalf discipelen van de Heere Jezus waren veel jonger dan wij vaak denken. Juist daarom is dat wat de Bijbel over hen vertelt leerzaam voor christelijke jongeren.

Als ik mijn studenten aan de pabo vraag of zij weten waar ‘YOLO’ voor staat, blijkt dat vrijwel altijd zo te zijn. “You Only Live Once” – je leeft maar één keer, is een heel bekend motto. Het is in een notendop de belijdenis van het algemeen, ongetwijfeld geloof van de seculiere meerderheid in onze post-christelijke samenleving. Zouden de studenten beseffen hoe diametraal déze belijdenis tegenover de Apostolische Geloofsbelijdenis staat?

De vraag die daar onmiddellijk op volgt, is of wij – hun opvoeders en pastoraal begeleiders – het zélf wel beseffen.

Ik heb mijn boormachine weer eens tevoorschijn gehaald. Ik ben gisteren thuisgekomen met een schilderij dat ik tijdens een workshop had gemaakt en ik heb er al een plekje voor in gedachten. Nu alleen nog ophangen...

Met een gezicht als een oorwurm stapt ze de spreekkamer binnen. “Ik word er helemaal naar van”, verzucht ze. “Vertel, wat is er aan de hand?” Nieuwsgierig kijk ik haar aan. “Nou, ik moet zoveel doen elke dag. Ik word naar van mezelf.

Ouderling Van Manen heeft zondagavond een preek gelezen. Hij heeft erg zijn best gedaan om iets uit te zoeken wat ook de jongeren raakt. Maandagavond wil hij toch eens navragen op de catechisatie, wat de jongeren hebben onthouden van de preek.

Vanmorgen staat er weer een bezoekregeling op de agenda. Met zekere regelmaat gaan we met onze pleegkinderen naar het kantoor van jeugdzorg. Daar ontmoeten de biologische ouders een uurtje hun kinderen. Ook wij als pleegouders zijn daar bij aanwezig. We gaan toch altijd met een stukje spanning naar zo’n bezoek toe: hoe zal het bezoek verlopen, hoe zullen de ouders reageren en welke reactie geven de kinderen?