Jeugd en opvoeding
Dan hoor ik ineens een stem boven aan de trap: “Mam, ik wil nog iets zeggen”. Ik ben geneigd om te zeggen dat hij snel zijn bed in moet, dat het tijd is om te slapen. Maar voordat ik iets kan zeggen, roept hij: “Mam, ik wil iets over de Heere zeggen”. Dan laat ik hem toch maar naar beneden komen. De deur gaat open, daar staat hij met z’n knuffel en kruipt op schoot tegen me aan. Als ik vraag wat er is, zegt hij: “Ik wil samen met u nog een liedje van de Heere zingen”. Uiteraard geef ik aan dat ik dat graag met hem doe. Dan zegt hij: “En ik moet aan nog meer dingen denken”. Als ik doorvraag geeft hij aan dat hij aan de Heere moet denken en steeds moet denken aan een hart dat van de Heere houdt. Ik zeg dat we daar iedere dag om bidden. Hij zegt dat hij veel van de Heere houdt en dat hij steeds aan de Heere denkt: op school, bij het spelen, in bed. We praten er samen over dat het zo rijk is als we de Heere mogen liefhebben. Wat een teer moment, wat een rijk moment. Wat een verantwoordelijke taak hebben we toch als opvoeders. Ik weeg mijn woorden; wat zeg ik wel, wat zeg ik niet en hoe zeg ik het dan.
Wat ben ik ook jaloers op hem. Bij alles wat hij doet, denkt hij aan de Heere. Wat kan ik nog veel van deze jongen leren. Zo vol vertrouwen!
Samen danken we de Heere dat we zoveel van Hem mogen horen, aan Hem mogen denken en Wie Hij wil zijn voor zondige mensen. We bidden samen of er rust in het hoofd van onze jongen mag komen en dat we lekker mogen slapen. We leggen de vragen van dit kleine jongetje voor Gods aangezicht neer.
Daarna wil hij zingen. Hij weet ook al wat hij wil zingen: ‘Dit is de dag de roem der dagen’. Zo zitten we samen aan de eettafel te zingen en klinkt het ‘Laat ons verheugd, van zorg ontslagen, Hem roemen, die ons blijdschap geeft”. Wat een rijkdom!
Als we naar boven gaan, knielt hij opnieuw voor zijn bed neer. Opnieuw vraagt hij om rust voor deze nacht.
Als ik weer beneden ben, besef ik wat een mooie, verantwoordelijke taak we hebben. Als deze jongen niet in ons gezin was geplaatst, had hij dan ooit van God gehoord? God heeft ons niet nodig, maar als we een klein schakeltje mogen zijn in Zijn werk en tot Zijn eer, dan is het écht goed dat de kinderen hier zijn!
Leönie
(pleegmoeder)
