Jeugd en opvoeding
Ons gezin is bezig met een kanjertraining. De jongste krijgt speltherapie om beter om te leren gaan met boosheid. Het leuke is, dat de opdrachten hiervoor gezinsbreed moeten worden geoefend. Zodat de focus niet al te zeer op hem ligt en we hem met elkaar kunnen helpen om te oefenen met het geven van een pauwreactie.
Met handpoppen heeft “de juf” het geoefend met hem: “Wat doet een schildpad als hij iets moeilijks tegenkomt?” “Ja, goed zo! Die trekt zich terug in zijn schild! Dat is voor een schildpad heel slim. Maar als een jongen in de klas elke keer de bal van je afpakt in de voetbalkooi, is het dan een goede reactie? Nee, dan moet je daar iets van zeggen. Als je dan je klasgenoot op zijn rug springt en hem in elkaar mept, op wie lijk je dan? Heel goed! Op een leeuw. Hoe zou de pauw dat aanpakken denk je?” “Hij zou zeggen: Ik had de bal en ik vind het heel vervelend dat je die steeds afpakt. Of de juf erbij roepen als hij doorgaat.”
Het bedenken van een goede reactie op een moment dat het probleem niet speelt, is geen enkel punt voor hem. Trouwens, dat geldt voor het hele gezin. We zijn ook heel goed in het benoemen van het gedrag van de ander. “Doe effe normaal, joh. Ik was toch met mamma in gesprek?” zo wordt pittig gereageerd. “Leeuwreactie!” klinkt het in het koor.
“Zeg, schildpadzus, als jij niks zegt, laat je klasgenoot je dat hele werkstuk in je uppie maken, hoor. En jij maar klagen over haar tegen ons. Zorg dat zij wat gaat doen!”
Tot onze verbijstering blijkt het merendeel van ons gezin erg bedreven in leeuwreacties. Maar ja, daar mogen we niet op scoren. Het moeten pauwreacties zijn. En onze zoon moet ze verdienen. Als hij er 25 binnenhaalt in een week tijd, mag hij een uitje kiezen voor het hele gezin. Daar heeft dus iedereen belang bij. De lijst waar we allemaal heen kunnen gaan, wordt steeds langer. De behulpzaamheid richting onze zoon ook. De lijst met kruisjes moeten we in eigen beheer nemen, anders staan er zomaar een aantal op waarvan het de vraag is waar ze vandaan komen. Serieus werk aan de winkel, dus.
“Wat vervelend dat je je schoenen niet even uitgedaan hebt voor je naar boven ging. Het is nu 1 modderspoor boven.”
“Sorry mam, ik moest snel mijn pet halen, ik heb er niet aan gedacht.” “He, wat goed, zeg! Dit is een pauwreactie. Die komt welverdiend op je lijst! Zie je wel dat je het kan?”
Mathalie de Wildt
