Persoonlijk
Ieder heeft zijn eigen invulling van de vakantie. De één blijft thuis, de ander gaat weg. De één pakt dat ene, vervelende klusje op wat er al een aantal maanden ligt. De ander gaat juist de hort op om allerlei activiteiten te ondernemen.
Afgelopen maand droomde ik van Zwitserland, waar ik dit weekend was. Als je nog niet onder de indruk bent van de schepping, raak je het daar wel. De majestueuze bergen met hun met sneeuw bedekte toppen. De enorme hoeveelheid groen die overal zichtbaar is. De weidse vergezichten. De veelkleurige bloemen. De stralende zon. Tijdens het lezen van mijn boek keek ik regelmatig even op om de omgeving in me op te nemen. Een intens gevoel van geluk, verwondering en ontzag overspoelde me. God heeft de aarde zo prachtig gemaakt. En Hij geeft mij de mogelijkheid daarvan te genieten door erop te leven, naar zijn schepping te kijken en er actief in te zijn.
Inmiddels zit ik weer in Nederland achter mijn laptop. Ik kijk door het raam naar buiten en zie een vogeltje in het gras pikken, ik zie de groene bomen en ik zie de zon. Ik heb uiteraard niet zo’n vergezicht als in Zwitserland, maar toch… Ik realiseer me dat ik er vaak te weinig tijd voor neem om stil te staan bij wat er is. Wat er hier is. Het leven van alledag gaat zo snel door met al zijn to do’s, dat er gemakkelijk (te) weinig tijd overblijft om te genieten van het hier en nu. Van wat er op dit moment gebeurt. Door ernaar te kijken en er dus letterlijk tijd en aandacht aan te geven, is er zoveel meer moois om mij heen dan ik vaak zie.
Ik kom tot de conclusie dat dromen over een weekendje weg of vakantie leuk en fijn is, maar dat het nog veel belangrijker is om te genieten van het moment wat er nu is. Van wat ik nu zie. Van wat ik nu hoor. Van wat ik nu voel. En dat daar eigenlijk niets bijzonders voor nodig is. Ik hoef alleen mijn zintuigen te gebruiken en het op te merken. Dat is voldoende. Ik geniet nog even lekker verder…
Evelyne Sinke-Provily
Psychologe
